Ο λαός και στις 25 Μάρτη ήταν εκεί. Θεσμοθέτησε πλέον, μαζι με τις 28η Οκτώβρη τον μετασχηματισμό των παρελάσεων από επίδειξη δύναμη της αστικής πολιτικής και γαλούχησης της νεολαίας σε μιλιταριστικά και ομογενοποιημένα πρότυπα σε διαδηλώσεις κόντρα στην πολιτική κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ. Σε διαδηλώσεις, που δεν διστάζουν να ρθουν σε σύγκρουση με την κρατική καταστολή, και κάνουν τους «επισήμους» να κρύβονται κάτω από τη λαϊκή κατακραυγή. Σε διαδηλώσεις που ανοίγουν τον δρόμο του αύριο, για την ανατροπή της επίθεσης του κεφαλαίου και την άλλη κοινωνία που οραματιζόμαστε. Από την Ξάνθη μέχρι τα Χανιά, χιλιάδες κόσμος ήταν στους δρόμους, θέλοντας να δείξει την διαφωνία και οργή του, απέναντι στους διαχειριστές του συστήματος. ‘Η χούντα δεν τελείωσε το 73’, ήταν το κυρίαρχο σύνθημα. Χαρακτηριστική ήταν και η περίπτωση της Πάτρας, όπου παρά τις 52 προσαγωγές κατά την διάρκεια της μέρας, η πορεία υπερδιπλασιάστηκε στην διαδρομή, από πολίτες που ενώνονταν και σηκώνονταν από τις καφετέριες δίνοντας νέο παλμό και κατάφερε να κατευθυνθεί προς την εξέδρα των επισήμων σπάζοντας τον αστυνομικό κλοιό.
Μετά την ψήφιση του PSI, τη φόρτωση του χρέους στις πλάτες του λαού, όλα με τις επιταγές της ΕΕ, η εργατική τάξη και νεολαία έχει φτάσει σε ένα τέλμα. Συνειδητοποιεί παράλληλα ότι ο ατομικός δρόμος είναι αδιέξοδος, και μόνη λύση οι συλλογικοί ανυποχώρητοι αγώνες. Τέτοιες κινητοποιήσεις προφανώς ποινικοποιούνται και περιφρονούνται απο την κυρίαρχη πολιτική που θέλει να φιμώσει τον αγωνιζόμενο λαό. Πέρα από την κατασυκοφάντηση απ’τον αστικό συνασπισμό εξουσίας (ΠΑΣΟΚ – ΝΔ – ΛΑΟΣ) των γεγονότων στις 25η Μάρτη και η επίσημη αριστερά έδειξε την εσωστρέφεια και ανεπάρκεια της. Κυρίαρχη η δήλωση του ΔΗΜΑΡ, περι μερικών δεκάδων αγανακτισμένων που καταστρέφουν την εθνική εορτή. Δυστυχώς και τα δύο κοινοβουλευτικά κόμματα της Αριστεράς, το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ, επέλεξαν το δρόμο της αποχής και της καταγγελίας, υποτάχθηκαν στο κλίμα που ήθελε η κυρίαρχη πολιτική να επιβληθεί και απουσίασαν από μια μεγάλειώδη μάχη του λαϊκού κινήματος.
Το κεφάλαιο, σε προσπάθεια να υπερβεί την κρίση που το ίδιο δημιούργησε στις πλάτες των εργαζομένων και της νεολαίας, δείχνει τα δόντια του. Με ωμή καταστολή προσπαθεί να τρομοκρατήσει τον λαό. Μία τρομοκρατία που επικαλείται σε όλες τις εκφάνσεις του, απ’το ‘’παραμονή σε ΕΕ – ευρώ ή χρεωκοπία’’, μέχρι την μετατροπή όλης της Ελλάδας σε ένα οχυρωμένο κάστρο για να «περιφρουρήσει» τις παρελάσεις. Η αστυνομία, πιστά σκυλιά των αφεντικών τους, δεν διστάζουν να κάνουν ανεγξέλεκτη ρίψη χημικών σε μέρη που ακόμα είναι και μικρά παιδιά, να σπάσει στο ξύλο συνταξιούχους και να κάνει εκατοντάδες αναίτιες προσαγωγές σε όλη την Ελλάδα. Δυστυχώς για αυτούς όμως ο λαός δεν τρομοκρατείται. Εξεγείρεται!
Θέλησαν να μας προστατέψουν
μας διαχώρισαν με σχοινιά απ’ τους επίσημους και παρελαύνοντες
μας διαχώρισαν με κάγκελα απ’ τους παράνομους και φρενοβλαβείς
εμάς τους άλλους, τους θεατές κι ανεπίσημους
ίσως γι’ αυτό μας θεωρούν λογικούς κι έντιμους! …
Γιώργος Τζαμαδάνης