11 Δεκεμβρίου 2013

ΠΕΡΙ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ

αξιολόγηση η [aksiolójisi] Ο33 : η ενέργεια ή το αποτέλεσμα του αξιολογώ· προσδιορισμός της αξίας, της σημασίας, της ποιότητας ενός πράγματος με καθορισμένα κριτήρια: ~ αναγκών / στοιχείων / ζημιών. Έγινε προσπάθεια αξιολόγησης των μνημείων. Mε βάση την ~ των μαθητών / των νέων δεδομένων
Απευθύνομαι προς όλους τους φοιτητές του Τμήματος για να σας ενημερώσω ότι στις 11, 12 και 13 Δεκεμβρίου (Τετάρτη – Παρασκευή της ερχόμενης εβδομάδας) θα γίνει αξιολόγηση του Τμήματος από πενταμελή επιτροπή Ελλήνων Καθηγητών του εξωτερικού.
Το ελάχιστο που αναμένω είναι η διαδικασία αυτή να γίνει με ανοιχτό το Τμήμα!
Επισημαίνω ότι το αποτέλεσμα αυτής της αξιολόγησης θα καθορίσει εν μέρει την πορεία του Τμήματος στο μέλλον.
Τάδε έφη ο Πρόεδρος του Τμήματος, κ. Δημητρακόπουλος.

            Αν και αρκετοί καθηγητές μας έχουν με τις πράξεις τους ευθαρσώς κατά καιρούς δηλώσει την πολιτική τους ταυτότητα, με αποκορύφωμα τον μανατζερ κ. Τριανταφύλλου ο οποίος είναι και μέλος των συμβουλίων διοίκησης, αυτή η ανακοίνωση θέλει περεταίρω ανάλυση. Γιατί κόπτονται τόσο πολύ για να πραγματοποιηθεί η αξιολόγηση του τμήματος; Τι είναι αυτή η περιβόητη εξωτερική αξιολόγηση; Πόσοι ελπιδοφόροι ορίζοντες ανοίγουν για τους φοιτητές με την πραγματοποίηση της; Οι κύριοι Καράμπαλης, Καλλέρης, Μπούσιας και Σία θα αρχίσουν να μας περνάνε μετά από αυτήν;
Παραθέτουμε ορισμένα κλασικά επιχειρήματα που παραθέτουν οι καθηγητές, η ΔΑΠ – ΝΔΦΚ που είναι προφανώς υπέρ της αξιολόγησης, εν κρυπτώ η ΠΑΣΠ που είναι υπέρ της αξιολόγησης, αλλά όχι της εξωτερικής αν και πρέπει να γίνεται και με εξωτερικά κριτήρια (πιάστο αυγό και κούρευτο).
·         Η αξιολόγηση πρέπει να γίνει, για να αποδειχθεί ότι το τμήμα μας είναι απο τα καλύτερα στην Ευρώπη και να αναβαθμιστεί το πτυχίο μας!
·          Το αποτέλεσμα αυτής της αξιολόγησης θα καθορίσει εν μέρει την πορεία του Τμήματος στο μέλλον.
·         Οι αξιολογητές θα λάβουν υπ’όψην τα παράπονα των φοιτητών, και θα προσπαθήοσυν να βελτιώσουν την ποιότητα παιδείας που παίρνουμε!
     
            Αρχικά, χωρίς να θέλουμε να είμαστε καταστροφολόγοι, ακόμα και αν οι Πολιτικοί Μηχανικοί Πάτρας ήταν το νέο MIT, δεν θα έλυνε το πρόβλημα της ανεργίας στος πολιτικούς μηχανικούς που αγγίζει το 70%. Δεν θα έλυνε το πρόβλημα των γονιών μας που αδυνατούν οικονομικά να αναταπεξέλθουν για τις σπουδές μας. Δεν θα μπορούσε εν τέλει, να λύσει το πρόβλημα της γενιάς μας που βρίσκεται στο στόχαστρο της επίθεσης. Επίθεσης γιατί θέλουν να φορτώσουν την κρίση τους στις πλάτες μας.
            Αγνοώντας την παραπάνω εισαγωγή που περιγράφει την πραγματικότητα οφείλουμε να κατανοήσουμε απο ποιον και για ποιον γίνεται η εξωτερική αξιολόγηση. Πρέπει να κατανοήσουμε τι είναι η αξιολόγηση. Εδώ πρέπει να είμαστε λίγο πονηροί. Το επιχείρημα περί του «καλού» τμήματος και πόσο πολύ βοηθάει τους φοιτητές είναι ένα ωραίο ροζ συννεφάκι που έχουν δημιουργήσει οι καθηγητές στην σχολή. Οι επιδόσεις των τμημάτων καταγράφονται βάσει της ερευνητικής δουλείας που έχει γίνει απο τους καθηγητές, μεταπτυχιακούς, διδάκτορες κτλ. Ουδέ μία επαφή έχει με την ποιότητα της παιδείας που λαμβάνουμε, καθώς αυτό είναι ασήμαντο για αυτούς μιας και μας αντιμετωπίζουν ως αντικείμενα και όχι σαν ανθρώπους. Το κτίριο των Πολιτικών Μηχανικών αριθμεί 10άδες εργαστήρια απο τα οποία έχουμε πρόσβαση σε ελάχιστα. Αυτό συμβαίνει γιατί το Πανεπιστήμιο εν καιρώ της δομικής κρίσης του καπιταλισμού, έχει ολοκληρωθεί σε Πανεπιστήμιο Επιχείρηση, με τις επιχειρήσεις να κόβουν και να ράβουν εντός των σχολών, αντιμετωπίζοντας τα ιδρύματα ως πεδία κερδοφορίας. Διαμορφώνουν αυτές το πρόγραμμα σπουδών σύμφωνα με τις ανάγκες και το εργατικό δυναμικό που θέλουν στο μέλλον, αλλά και μας υποτάσσουν, θέλοντας μας πειθήνιους και ευέλικτους.

            Η  αξιολόγηση εν τέλει αποτελεί έναν μοχλό υπαγωγής των πανεπιστημίων στις ανάγκες του κεφαλαίου και εργαλείο χάραξης εκπαιδευτικής πολιτικής. Έναν μοχλό εναρμόνισης των ελληνικών Πανεπιστημίων στις κατευθύνσεις της ΕΕ, και στα πρότυπα των «μεγάλων Πανεπιστημίων». Μέσω τις αξιολόγησης προσπαθούν να ποσοτικοποιήσουν την γνώση, και να την πουλάνε ως εμπόρευμα στους φοιτητές. Εδώ έρχονται και οι πιστωτικές μονάδες, που έχουν περάσει σε μία σειρά απο ιδρύματα στο Πανεπιστήμιο Πατρών. Εδώ έρχονται και τα κλεισίματα σχολών που δεν είναι «παραγωγικά», που δεν μπορεί μέσα απο αυτά να κερδοφορήσει το κεφάλαιο δηλαδη! (δες ανθρωπιστικές σχολές, ΤΕΙ κτλ).
            Οπότε σύμφώνα με τα παράπανω, προφανώς ως ΑΝ.Α.ΚΙΝΗΣΗ – ΕΑΑΚ δηλώνουμε κατά της αξιολόγησης και οποισδήποτε εφαρμογής της. Πρέπει να γίνει υπόθεση όλου του φοιτητικού συλλόγου το μπλοκάρισμα της, και να δόσουμε μία καθοριστική απάντηση για το ποιο Πανεπιστήμιο θέλουμε. Και επειδή ακούγονται φωνές ότι είμαστε η φωνή του «αντί-» και του «όχι», παραθέτουμε ορισμένες σκέψεις μας.
            Για εμάς τα Πανεπιστημία οφείλουν να λειτουργούν από την κοινωνία για την κοινωνία. Να παράγουν έρευνα στις ανάγκες του ανθρώπου και όχι των επιχειρήσεων. Να διαμορφώνουν βάσει των απελευθερωτικών δυνατοτήτων της παιδείας άνθρωπους ολοκληρωμένους με κριτική ικανότητα και αντίληψη. Η αξιολόγηση στο Πανεπιστήμιο των αναγκών μας θα γίνεται απο τους φοιτητές και τους εργαζόμενους εντός του, με γνώμονα όχι την κερδοφορία του κεφαλαίου αλλά την περεταίρω εμβάθυνση της ουσιαστικής λειτουργίας του Πανεπιστημίου, ως πραγματικό κύταρρο της κοινωνίας που οραματιζόμαστε. Επειδή εμείς αντιλαμβανόμαστε τον άνθρωπο ως τέτοιον, και όχι ως εμπόρευμα που απλά πουλάει τη νόηση και τα χέρια του. Επειδή εμείς δεν θέλουμε να ζήσουμε άλλο σε αυτήν την παρηκμασμένη και καταστροφική για εμάς κοινωνία.

Ανατροπή ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ-ΕΕ-ΔΝΤ
Αντεπίθεση για ΜΟΡΦΩΣΗ-ΔΟΥΛΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ


ΔΕ ΘΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΜΕ ΠΟΤΕ ΓΙΑ ΤΙΣ ΣΠΟΥΔΕΣ ΜΑΣ!

Την εποχή της δομικής και βαθύτερης κρίσης του καπιταλισμού, την εποχή που καταργούνται οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας, που η ανεργία στους νέους έχει ξεπεράσει κατά πολύ το 50%, που κάθε εργασιακό και κοινωνικό δικαίωμα (κατακτήσεις όλα μετά από αγώνες και αγώνες!) τσακίζεται και κάθε ίχνος ελευθερίας χτυπιέται κι αυτό, προφανώς η εκπαίδευση δεν θα μπορούσε να μην είναι κι αυτή στο στόχαστρο του μαύρου μετώπου κυβέρνησης – Ε.Ε. – Δ.Ν.Τ. που κάνουν ότι μπορούν για να είμαστε εμείς αυτοί που θα πληρώσουν την κρίση τους! Έτσι, είδαμε να εκτυλίσσεται η επίθεση στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση, με το Νέο Λύκειο και τις απολύσεις τόσων και τόσων καθηγητών, έτσι βλέπουμε και την επίθεση που δέχεται το Πανεπιστήμιο στο σύνολό του, τα τελευταία χρόνια. Νόμος Διαμαντοπούλου, νόμος Αρβανιτόπουλου, σχέδιο Αθηνά, απολύσεις σε διοικητικούς! Όλα αυτά στην ίδια πάντα κατεύθυνση, την ένταση της επιχειρηματικής λειτουργίας του Πανεπιστημίου και τη μετατροπή του σε ένα ακόμα πεδίο κερδοφορίας για το κεφάλαιο.
Όλα αυτά όμως τα χουμε ξαναπεί. Αυτό για το οποίο δεν έχουμε ξαναμιλήσει, είναι η έκθεση του ΟΟΣΑ (Οργανισμός Οικονομικής Συνεργασίας και Ανάπτυξης) η οποία και προτείνει:
·         να μπουν δίδακτρα στους προπτυχιακούς φοιτητές
·         την αναβάθμιση και μετατροπή των ΙΕΚ σε ιδιωτικά πανεπιστήμια (κατάργηση δηλαδή του αρ.16)  και την «προσπάθεια για την αλλαγή του Συντάγματος όπου αυτό εμποδίζει τις απαιτούμενες αλλαγές» - κατάργηση δηλαδή του άρθρου 16.
·         οι σχέσεις εργασίας στο εσωτερικό των μέχρι πρότινος δημοσίων πανεπιστημίων να μετατραπούν στο σύνολό τους σε ατομικές συμβάσεις εργασίας, στα πρότυπα του ιδιωτικού τομέα
·         να υπάρξουν φοιτητικά δάνεια τα οποία και θα αποπληρώνουμε είτε με κρατήσεις από το μισθό μας (αυτόν των 400ευρώ)σαν εργαζόμενοι, είτε μέσω «προσφοράς τους στην ερευνητική-εκπαιδευτική διαδικασία» μιας και κάποιος πρέπει να κάνει και τη δουλειά των διοικητικών υπαλλήλων που απολύονται (βιβλιοθήκες, γραμματείες, εργαστήρια κλπ).
Σύμφωνος με την έκθεση του ΟΟΣΑ, είναι και ο πρότυπος εσωτερικός κανονισμός. Σύμφωνα και με τη λογική που έβαζε ο νόμος Διαμαντοπούλου, τα καταστατικά λειτουργίας των σχολών και των τμημάτων μας, πρέπει να εγκριθούν τόσο από το Συμβούλιο Διοίκησης κάθε Ιδρύματος, όσο κι από τις Συγκλήτους και τα τμήματα. Ωστόσο, ακόμα κι αν δεν εγκριθεί το υπουργείο Παιδείας μπορεί πολύ απλά.. να τον επιβάλλει. Τι περιλαμβάνει όμως αυτός ο εσωτερικό κανονισμός;
Τα πράγματα εδώ είναι εξίσου σαφή. Μιλάμε για έναν κανονισμό που έρχεται να επιβάλει διαγραφές φοιτητών (μετά τα ν+2 χρόνια φοίτησης, ή μετά από 6 αποτυχημένες απόπειρες εξέτασης σε κάποιο μάθημα), να οριοθετήσει σε 14 εβδομάδες τα εξάμηνα, να επικυρώσει τις εξεταστικές των 3 εβδομάδων. Που στα πλαίσια της Δια βίου μάθησης και της συνεχούς επανακατάρτισης  σπάει τα προγράμματα σπουδών σε 3 + 2 χρόνια και με την θέσπιση πιστωτικών μονάδων, μετατρέπει τα πτυχία σε ατομικό φάκελο προσόντων. Πλέον οι φοιτητές βάσει του κανονισμού θα μπορούν να διαλέγουν μαθήματα-πιστωτικές μονάδες από παρεμφερείς σχολές, να ακολουθούν «μικρούς κύκλους σπουδών» που θα παρέχονται από εξωτερικούς παράγοντες (βλ. εταιρείες) για περισσότερες πιστωτικές μονάδες κ.ο.κ. Γίνεται ξεκάθαρο πλέον ότι οι φοιτητές θα αναγκάζονται να κυνηγούν συνεχώς πιστωτικές μονάδες με την ελπίδα όταν βγουν στην αγορά εργασίας, να βρεθούν σε πλεονεκτικότερη θέση από τους συναδέλφους τους στην αναζήτηση δουλειάς, χωρίς κατοχυρωμένα επαγγελματικά δικαιώματα, χωρίς συνολική γνώση και εποπτεία του αντικειμένου τους, μόνο με κατακερματισμένη –υπερεξειδικευμένη γνώση.
Σε ότι αφορά τώρα τις κατευθύνσεις για την εύρεση οικονομικών πόρων. Εδώ ο εσωτερικός κανονισμός φροντίζει να δώσει σαφείς οδηγίες αξιοποίησης της περιουσίας των ιδρυμάτων (ξεπούλημα τους) και αξιοποίησης ΟΠΟΙΟΥΔΗΠΟΤΕ παράγοντα (εσωτερικού - εξωτερικού) για ανεύρεση πόρων, με πλήρη σύνδεση με το ΤΑΙΠΕΔ (Ταμείο Αξιοποίησης Ιδιωτικής Περιουσίας του Δημοσίου). Ακόμα, μιλά για ίδρυση προγραμμάτων δια βίου μάθησης (εκ νέου δίδακτρα για επανακατάρτιση) καθώς και για spinoff  εταιρίες, εταιρίες δηλαδή που μπορούν τόσο να καθορίζουν την έρευνα μες στο Πανεπιστήμιο όσο όμως και κυρίαρχα, να εμπορεύονται το προϊόν της έρευνας, καθιστώντας μοναδικό κριτήριο αυτής, το δικό τους κέρδος!
Αυτό είναι λοιπόν το πανεπιστήμιο που μας ετοιμάζουν, αυτό είναι το πανεπιστήμιο που χρειάζονται κυβέρνηση και τρόικα για να απαντήσουν στην κρίση τους! Αυτό το πανεπιστήμιο όμως, εμάς δε μας χωράει! Ένα πανεπιστήμιο με δίδακτρα, διαγραφές και γνώση με το σταγονόμετρο ώστε να μην είμαστε πλέον επιστήμονες με συνολική εποπτεία του επιστημονικού μας αντικειμένου, μα ευέλικτοι κι αναλώσιμοι εργαζόμενοι ανάλογα με τις εκάστοτε ανάγκες της αγοράς, δε μας χωράει!
Με αγώνα διαρκείας και μέσα από τις συλλογικές μας διαδικασίες θα επιβάλλουμε τις ανάγκες μας για μόρφωση – δουλειά – ελευθερίες!
Κανένας εργαζόμενος να μην απολυθεί!

Καμία σκέψη για δίδακτρα – διαγραφές! Δημόσια και δωρεάν παιδεία!

8 Δεκεμβρίου 2013

ΑΠΟΦΑΣΗ ΓΕΝ.ΣΥΝΕΛΕΥΣΗΣ 3/12

Αποτέλεσμα Γεν. Συνέλευσης (Α' Γύρος): 

ΑΝ.Α.ΚΙΝΗΣΗ Ε.Α.Α.Κ.: 81 
ΕΠ.ΑΓΩΝΑ: 39
ΔΑΠ: 23
ΠΑΣΠ: 11



ΟΙ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΙ ΣΕ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΑ, Η ΠΑΙΔΕΙΑ ΣΤΟ ΣΤΟΧΑΣΤΡΟ- ΚΟΙΝΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΩΝ ΣΧΕΔΙΩΝ ΤΟΥΣ.


Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΤΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ

Το διοικητικό προσωπικό του Πανεπιστημίου Πατρών διανύει την 13η εβδομάδα του απεργιακού του αγώνα, στήνοντας ένα από τα μεγαλύτερα αναχώματα που έχει να αντιμετωπίσει η κυβέρνηση. Πριν καν ξεκινήσει η ακαδημαϊκή χρονιά, η κυβέρνηση ανακοίνωσε 1700 απολύσεις εργαζομένων σε ΑΕΙ και ΤΕΙ όλης της χώρας. Οι απολύσεις των εργαζομένων διοικητικών οι οποίοι καλύπτουν πολύ σημαντικά πόστα στη λειτουργία των Ιδρυμάτων, θα δημιουργήσουν τεράστια προβλήματα στα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ. Η υπολειτουργία πολλών σχολών και τμημάτων είναι δεδομένη, ενώ σχεδόν βέβαιο είναι και το επ’ αόριστον «λουκέτο» σε πολλά Ιδρύματα λόγω αδυναμίας λειτουργίας. Στο Πανεπιστήμιο Πατρών συγκεκριμένα προβλέπεται να βγουν σε διαθεσιμότητα – απόλυση 118 διοικητικοί υπάλληλοι. Παράλληλα απολύθηκαν φύλακες και καταργήθηκαν κλάδοι  ανοίγοντας το δρόμο για εργολαβίες μέσα στο Πανεπιστήμιο.
Το πόσο απειλητικός είναι αυτός ο αγώνας για τα σχέδια της κυβέρνησης, φαίνεται από τις αγωνιώδεις προσπάθειες του Υπουργείου να τον σπάσει! Από την πρώτη μέρα ήταν συνεχείς οι απειλές για εισαγγελικές παρεμβάσεις και εισβολές των ΜΑΤ, σταδιακά ήρθαν και οι απεργοσπαστικές αποφάσεις Συγκλήτων και Συμβουλίων Διοίκησης, ενώ το Υπουργείο, στην προσπάθειά του να επιβάλλει τις απολύσεις, έχει προβεί σε σειρά ελιγμών, με σημαντικότερους την προσπάθεια να κριθεί η απεργία  παράνομη αλλά και την επαίσχυντη απαίτηση να υποβάλλουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι, ατομικά, τα στοιχεία με βάση τα οποία θα απολυθούν, ενώ σε αντίθετη περίπτωση... απολύονται! Αυτή η πρωτάκουστη κίνηση του υπουργείου καθώς και το ψήφισμα της αντίστοιχης τροπολογίας  κατάφερε αρχικά να λυγίσει τους εργαζόμενους διοικητικούς οι οποίοι απογράφησαν σε μεγάλο βαθμό, την ώρα που μια μέρα μόλις πριν, είχαν υπογράψει υπεύθυνες δηλώσεις ανυπακοής! Ωστόσο και πάλι οι εργαζόμενοι δίνουν δυναμικό μήνυμα αντίστασης καθώς την επόμενη κιόλας μέρα, έκαναν συνέλευση στην οποία αποφάσισαν τη συνέχιση της απεργίας.
Μέσα σε όλα αυτά λοιπόν αναμενόμενη είναι η υποβάθμιση της ποιότητας σπουδών και η χειροτέρευση της φοιτητικής καθημερινότητας, με το κόστος να πέφτει στους φοιτητές και τις οικογένειές τους. Όλα αυτά είναι επακόλουθα της αντιλαϊκής πολιτικής των κυβερνήσεων ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και των εκάστοτε συμμάχων τους (ΛΑΟΣ-XA-ΔΗΜΑΡ), που ψήφισαν και εφαρμόζουν τους νόμους Διαμαντοπούλου-Αρβανιτόπουλου και το «Σχέδιο Αθηνά» που φέρνουν τα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ στην καταστροφή, οδηγούν τους εργαζόμενους σ’ αυτά σε απολύσεις και κατακρεούργηση μισθών και χειροτερεύουν τους όρους σπουδών για τους φοιτητές ανοίγοντας το δρόμο για εργολαβίες μέσα στο Πανεπιστήμιο. Με αυτά τα δεδομένα το Ίδρυμα δεν θα μπορεί να πραγματοποιήσει τις βασικές του λειτουργίες, όπως τα εργαστήρια, τα μαθήματα, οι γραμματείες και ένα σωρό άλλες λειτουργίες.
Σε συνδυασμό με την ελάχιστη χρηματοδότηση, ανοίγει το δρόμο για την περαιτέρω επιχειρηματικοποίηση του πανεπιστημίου. Η είσοδος ιδιωτών και εταιρειών, τα δίδακτρα, οι διαγραφές φοιτητών καθώς ο «υπερπληθυσμός» τους δεν θα χωράει σχολές, είναι το πανεπιστήμιο που μας ετοιμάζουν. Ήδη το γενικό λογιστήριο του κράτους έχει αποστείλει έγγραφο στο οποίο προτείνει την εισαγωγή διδάκτρων στους επί πτυχίω φοιτητές, τις απολύσεις του 70% των εργαζομένων των ΑΕΙ εντός διετίας και του 40% των μελών ΔΕΠ. Οι επιχειρήσεις κι οι εργολαβίες που θα έρθουν να στελεχώσουν τις κενές θέσεις, επιβάλλοντας τον εργασιακό μεσαίωνα που έχουν ετοιμάσει (για να δουλέψει για παράδειγμα κάποιος στα εργαστήρια θα πρέπει να είναι ή να γίνει άνθρωπος της εταιρείας, με εξευτελιστικές συμβάσεις των 200-300 ευρώ), επεμβαίνοντας στα προγράμματα σπουδών και στο αντικείμενο των μαθημάτων, ώστε να είναι εναρμονισμένα με τις ανάγκες της αγοράς. Είναι ξεκάθαρο πλέον πως οι αλλαγές αυτές έρχονται να φέρουν και ένα νέο Σχέδιο «Αθηνά», συνέχεια του προηγούμενο αλλά και των νόμων Διαμαντοπούλου-Αρβανιτόπουλου, φέτος το χειμώνα συνεχίζοντας την πολιτική της λιτότητας στα πανεπιστήμια.
Σε αυτή την προσπάθεια κάποιοι έχουν δείξει ήδη το πραγματικό τους πρόσωπο. Οι δυνάμεις της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ ήδη από την αρχή των απεργιών ενάντια στο μέτρο της διαθεσιμότητας, καλούσαν τους φοιτητικούς συλλόγους να ανοίξουν τις σχολές και να «σπάσουν» οι απεργίες. Τι έχουν να μας πουν όμως για την απώλεια του εξαμήνου και το κλείσιμο του Πανεπιστημίου Αιγαίου το οποίο λόγω έλλειψης προσωπικού ανέστειλε την λειτουργία του. Ο μόνος που κλείνει τα ΑΕΙ και τα ΤΕΙ είναι η κυβέρνηση, η ΕΕ και το ΔΝΤ με την αντιλαϊκή τους πολιτική.
Αλλά και οι δυνάμεις της ΚΝΕ με μία πλήρως απροσανατολιστική στάση εντός των σχολών καλεί τους εργαζόμενους των γραμματειών να κάνουν εγγραφές για τους πρωτοετείς, για να οικοδομηθεί η αλληλεγγύη μεταξύ των φοιτητών και των εργαζομένων(;!). Ο μόνος δρόμος για το φοιτητικό κίνημα είναι η ανυποχώρητη στάση του απέναντι στην διαθεσιμότητα, η κοινή πάλη με τους διοικητικούς, οι καταλήψεις και οι διαδηλώσεις.

ΚΟΙΝΟΣ ΑΓΩΝΑΣ  ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ «ΤΟΥΣ»  ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΤΟΥΣ

Από όλα τα προηγούμενα προκύπτει ότι η επίθεση στα πανεπιστήμια δεν αφορά μόνο τους διοικητικούς που απολύονται αλλά και εμάς τους γιατί είναι στα πλαίσια της συνολικής υποβάθμισης και διάλυσης της παιδείας. Για αυτό το φοιτητικό κίνημα όπως και όλο το προηγούμενο διάστημα πρέπει να συμπορευτεί με  τον αγώνα ειδικά τώρα που είναι στην πιο κρίσιμη καμπή του.Ενάντια στον  κοινωνικό αυτοματισμό που επιδιώκει η κυβέρνηση και  θέλει να στρέψει τα υπόλοιπα κομμάτια του πανεπιστημίου ενάντια στους απεργούς διοικητικούς αξιοποιώντας σε αυτή τη προσπάθεια κάθε μηχανισμό (ΔΑΠ,Συμβούλια Διοίκησης κ.α). Δεν είναι κάτι πρωτόγνωρο, το συναντήσαμε και στο μετρό, στους ναυτεργάτες, στους καθηγητές. Οι απολύσεις των διοικητικών είναι κομμάτι της επίθεσης του κεφαλαίου στους εργαζόμενους και την νεολαία.Είναι κομμάτι της λογικής της ΕΕ με την συνθήκη της Μπολόνια για πανεπιστήμια,είναι άλλο ένα μέτρο με που θα συμβάλλει στο «πρωτογενές πλεόνασμα» που θέλει να πετύχει η κυβέρνηση πατώντας πάνω στα δικαιώματα των εργαζομένων και της νεολαίας. Η νίκη του αγώνα των διοικητικών ας γίνει η αρχή για την συνολική ανατροπή της επίθεσης Κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ.

ΚΑΜΙΑ ΑΠΟΛΥΣΗ-ΚΑΜΙΑ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΑ

ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ-ΕΕ-ΔΝΤ


5 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΤΟΥ ΑΛΕΞΗ ΓΡΗΓΟΡΟΠΟΥΛΟΥ
ΣΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΛΕΦΤΑ, ΣΤΗ ΝΕΟΛΑΙΑ ΣΦΑΙΡΕΣ...

Η σφαίρα που έδινε το βράδυ της 6ης Δεκέμβρη τέλος στη ζωή του Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου, έμελλε να πυροδοτήσει ένα από τα μεγαλύτερα κοινωνικά ξεσπάσματα στην μεταπολιτευτική ιστορία της χώρας. Συσσωρευμένη για χρόνια, άλλοτε εκφρασμένη σε συγκροτημένους αγώνες όπως στο κίνημα του 06'-07' ενάντια στο νόμο της Γιαννάκου, και άλλοτε άναρθρη , η οργή ξεχείλισε μέσα σε λίγες ώρες και κατέκλυσε τα πάντα για εβδομάδες. Οργή μιας γενιάς χωρίς φωνή, καταδικασμένη στην ανασφάλεια, με ένα μέλλον κλεμμένο και σκοτεινό. Αλλά και οργή για το κράτος και τους μηχανισμούς του που σκοτώνουν ανήλικα παιδιά στα Εξάρχεια, στοχεύοντας συνολικά στην ανυπακοή της νεολαίας. Ήταν μια κοινωνική έκρηξη που μπορεί να είχε σαν αφορμή την κρατική δολοφονία αλλά δεν ήταν αυτή και η αιτία της. Η δολοφονία ήταν απλά η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι και ξεσκέπασε την οργή του κόσμου από ένα αβίωτο παρόν και μέλλον και για τη σαπίλα του πολιτικού συστήματος.
Ο Δεκέμβρης του ‘08 ήταν η κραυγή αντίδρασης του λαού στην ασφυκτική λιτότητα που επέτασσαν κυβέρνηση και ΕΕ μία κραυγή που κατάφερε να ρίξει την κυβέρνηση των δολοφόνων της Ν.Δ. Μια κυβέρνηση την οποία διαδέχθηκε η πιο λαομίσητη κυβέρνηση η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, που εφάρμοσε την πιο σκληρή πολιτική κοινωνικής καταστροφής. Πέντε χρόνια μετά το σύνθημα ‘’Στις τράπεζες λεφτά στη νεολαία σφαίρες ήρθε η ώρα για τις δικές μας μέρες’’ , έρχεται να συμπυκνώσει τη συνέχιση της βάρβαρης πολιτικής συγκυβέρνησης κεφαλαίου-Ε.Ε.-ΔΝΤ, που παίρνει σχήμα και μορφή με τη μαύρη συμμαχία ΠΑΣΟΚ-ΝΔ.
Μπορεί ακόμα να μην ρίχνουν σφαίρες στο ψαχνό… αλλά δεν διστάζουν καθόλου να σπρώξουν λαό και νεολαία στο γκρεμό της κοινωνικής καταστροφής ,ξεπουλώντας βασικά κοινωνικά αγαθά όπως η υγεία, η παιδεία, το ρεύμα και το νερό και υπερψηφίζοντας τον νέο μνημόνιο της λιτότητας και κοινωνικής εξαθλίωσης. Μια λιτότητα που αποτυπώνεται στη νεολαία με το χειρότερο τρόπο: Οι θέσεις εργασίας είναι περιορισμένες με την ανεργία στους νέους να έχει φτάσει το 60% , ενώ οι ελαστικά εργαζόμενοι χωρίς ασφάλιση, έρμαια της εργοδοσίας είναι πλέον κάτι παραπάνω από συχνό φαινόμενο.
Ο Δεκέμβρης ήταν η κραυγή εναντίωσης της νεολαίας στην πολιτική του κεφαλαίου και σε κάθε εκφραστή της που την ήθελε και τη θέλει περισσότερο παρά ποτέ πειθήνια, ευέλικτη χωρίς συλλογικές αναπαραστάσεις και διεκδικήσεις και σε τελική ανάλυση, αναλώσιμη. Νεολαία που θα αποτελέσει την καλύτερη βάση για τους αυριανούς εργαζόμενους-έρμαια της εκάστοτε εργοδοσίας. Ουσιαστικά ο Δεκέμβρης έφερε στην επιφάνεια ένα πνεύμα συνολικής αμφισβήτησης των συνθηκών ζωής που ήταν αποτέλεσμα μιας πολιτικής ασύλληπτων οικονομικών σκανδάλων, κοινωνικών αδικιών και της καθολικής κρίσης του καπιταλιστικού συστήματος. Και τελικά κατάφερε να προβάλλει τη συμπυκνωμένη δυσαρέσκεια του κόσμου μέσα από μαζικές διαδηλώσεις και καταλήψεις σχολών και σχολείων. Χαρακτηριστικό είναι ότι τότε φωνάχτηκε το πρώτο ‘’φύγετε’’ στην κυβέρνηση και σε κάθε επίσημο εκφραστή της.
Σήμερα είναι πιο αναγκαία από ποτέ η εξέγερση ενάντια στην ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ, την ΕΕ και το ΔΝΤ. Σήμερα που η επίθεση γίνεται πιο σκληρή από ποτέ κόντρα στα συμφέροντα του λαού και της νεολαίας. Σήμερα που η κρατική καταστολή σε συνδυασμό με την φασιστική βία έχει γίνει κανόνας. Σήμερα πρέπει να θέσουμε το ζήτημα της συνολικής αμφισβήτησης κόντρα στο σάπιο σύστημα που καταρρέει.

ΑΠΑΙΤΟΥΜΕ:

•Ανατροπή του ΜΑΥΡΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και της πολιτικής ΕΕ-ΔΝΤ-Κεφαλαίου, των Μνημονίων και κάθε αντιλαϊκού νομοσχεδίου.
•Να μην απολυθεί κανένας ΙΔΑΧ-ΙΔΟΧ . Να παρθεί πίσω η ΚΥΑ
•Έξοδος από ΕΕ και ευρώ.
•Ανατροπή του νόμου- εκτρώματος, του σχεδίου Αθηνά και των Συμβουλίων Διοίκησης.
•Δεν πληρώνουμε το χρέος, δεν πληρώνουμε την κρίση τους.
•Κατάργηση των Κολλεγίων και κάθε μορφής ιδιωτικής εκπαίδευσης. Ανατροπή του Εθνικού Πλαισίου Προσόντων. Απόσυρση των νόμων για Αξιολόγηση, ΙΔΒΕ, ΔΟΑΤΑΠ.
•Κάτω τα χέρια από το άσυλο! Το άσυλο ανήκει σ’ όλο το λαό!
•Ούτε ένα ευρώ  από την τσέπη μας για τις σπουδές μας- Καμία σκέψη για δίδακτρα και κατάργηση συγγραμμάτων.
•Να καταργηθεί το επαίσχυντο Σύμφωνο πρώτης Απασχόλησης για τη νεολαία.
•Υπεράσπιση και διεύρυνση των δημοκρατικών ελευθεριών και δικαιωμάτων του λαού

•Ανατροπή του νόμου για το νέο σχολείο

ΔΙΕΚΔΙΚΟΥΜΕ:

•Αποκλειστική κρατική χρηματοδότηση. Ενιαία Πανεπιστημιακή Εκπαίδευση, Δημόσια Δωρεάν Παιδεία για όλους, χωρίς ταξικούς φραγμούς.
•Αύξηση της χρηματοδότησης για την Παιδεία, την Υγεία, τις κοινωνικές παροχές
•Ένα ενιαίο και αδιάσπαστο πτυχίο με όλα τα επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα σε αυτό.
•Δωρεάν σίτιση, στέγαση, μετακίνηση, συγγράμματα  για όλους.
•Μόνιμο εκπαιδευτικό προσωπικό-Μόνιμη και σταθερή δουλειά για όλους.
•Καμία συγχώνευση-κλείσιμο ΑΕΙ-ΤΕΙ- σχολείων- νοσοκομείων

ΚΑΛΟΥΜΕ ΣΕ:

·        Στήριξη και συντονισμό με τους διοικητικούς υπαλλήλους, συμμετοχή στις κινητοποιήσεις τους.
·         Κατάληψη της σχολής από Τρίτη 3/12 εως και Κυριακή 8/12
·         Νέα Γενική Συνέλευση του συλλόγου την Τρίτη 10/12
·         Συμμετοχή στο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο την Πέμπτη 17:30 από την πλατεία Γεωργίου.
·         Πορεία την Παρασκευή 6/12 από το Παράρτημα ενάντια στην καταστολή και το χτύπημα των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών
·         Περιφρούρηση των γραμματειών και μπλοκάρισμα της διοικητικής λειτουργίας της σχολής.
·         Συντονισμός με τους διοικητικούς υπαλλήλους-μεταπτυχιακούς-μέλη ΕΤΕΠ κλπ
·         Συντονιστική επιτροπή υλοποίησης πλαισίου μετά την συνέλευση.