17 Φεβρουαρίου 2015

Και μετά τις εκλογές...όλα καλά;Μπορούμε να συγκρουστούμε και να νικήσουμε!

 Τις τελευταίες βδομάδες η ελληνική κοινωνία παρακολουθεί με αγωνία τις διαπραγματευτικές ικανότητες της νέας κυβέρνησης (εθνικής σωτηρίας κατά τα λεγόμενα Τσίπρα). Η πρώτη αίσθηση χαράς από τον εκλογικό καταποντισμό της θλιβερής συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και η αίσθηση αισιοδοξίας από τις πρώτες δηλώσεις των υπουργών του ΣΥΡΙΖΑ φαίνεται κάπως να κοπάζει μετά και τα πρώτα απότομα πισωγυρίσματα του ΣΥΡΙΖΑ αλλά και την επιθετική διάθεση των λεγόμενων "εταίρων" μας. 

Η λογική της διαπραγμάτευσης εντός των πλαισίων τρώει το πρώτο της χαστούκι. Η αντίληψη ότι μπορούμε να ζήσουμε αλλιώς χωρίς να συγκρουστούμε με την ΕΕ, το χρέος, το κεφάλαιο βρίσκει πολύ σύντομα τα όρια της. Εμάς όμως δε μας αρμόζει ο ρόλος του γκρινιάρη, όπως δε θα μας άρμοζε ο ρόλος του πανιγυρτζή ή ο ρόλος του φωτεινού παντογνώστη. Χαιρόμαστε σε κάθε στιγμή που το λαϊκό κίνημα κερδίζει χώρο (και τέτοια νίκη ήταν ο καταποντισμός ΝΔ-ΠΑΣΟΚ) αναγνωρίζουμε όμως κάθε στιγμή τα όρια της περιόδου και στοχεύουμε στο να σπάσουμε αυτά τα όρια. Η χαρά την Κυριακή των εκλογών όταν βλέπαμε τη φάτσα των Πρετεντέρηδων κλπ συνοδευόταν με μια γνώση ότι ο κοινωνικός πόλεμος δε σταματάει, το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να μας δώσει βαθιά ανάσα αξιοπρέπειας και ζωής ολόκληρης και αυτή η στρατηγική του επιλογή να επιδέχεται το ασφυχτικό πλαίσιο της ΕΕ και του ευρώ θα οδηγήσει σε νέες εκπτώσεις.   

Περί διαγραφών…

«[…]Εδώ μπαίνει το μεγάλο «ψευδοπρόβλημα» των αιωνίων. Είναι ψευδοπρόβλημα ότι κάποιοι έχουν αποβιώσει, ότι από τους αιωνίους κάποιοι έχουν μεταναστεύσει , ότι από τους αιωνίους κάποιοι έχουν κάνει τελείως διαφορετικές δουλειές, πρέπει όμως να βρούμε ποιοι έχει νόημα αν θελήσουν να μπορούν να επιστρέψουν.[…]» 

Βλέπουμε ότι στις προγραμματικές δηλώσεις του νέου υπουργού Παιδείας γίνεται διαχωρισμός μεταξύ ενεργών και ανενεργών φοιτητών, κάτι το οποίο αντιτίθεται στα αιτήματα του φοιτητικού κινήματος το προηγούμενο διάστημα. Το ζήτημα είναι αφενός ότι οι «αιώνιοι» δεν κοστίζουν τίποτα για το πανεπιστήμιο, και αφετέρου ότι πολλοί είναι οι φοιτητές που προερχόμενοι από φτωχές λαϊκές οικογένειες, δουλεύουν «μαύρα» για να συντηρήσουν τους εαυτούς τους ή ακόμα και τις οικογένειές τους. Οι εξαγγελίες Μπαλτά, ουσιαστικά νομιμοποιούν μια λογική του προηγούμενου διαστήματος που καλλιεργούσε η ΚΝΕ αλλά και η ΔΑΠ, με τον επι της ουσίας διαχωρισμό σε ενεργούς ανενεργούς. Η μόνη δύναμη που έλεγε καμία διαγραφή, για λόγους πολιτικούς, ιδεολογικούς και ταξικούς ήταν η ΕΑΑΚ.

Στον ταξικό αυτό διαχωρισμό, εμείς απαντάμε κανένας μόνος του στην κρίση! Όπως σε ένα προηγούμενο διάστημα απαιτούσαμε να μη διαγραφεί κανένας φοιτητής, τώρα απαιτούμε την επαναφορά όλων των φοιτητών που διεγράφησαν, καθώς το δικαίωμα στις σπουδές είναι αναφαίρετο!
Γίνεται σαφές ότι το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ και η ευρύτερη λογική του δημιουργεί ένα κλίμα ότι έστω και κάτι από όλα όσα  προτείνει να κάνει καλά θα είμαστε. Δίνει παραχωρήσεις στα πιο μαχητικά κομμάτια του κινήματος των τελευταίων ετών και στην ακραία φτώχια. Στο  φοιτητικό και ευρύτερα λαϊκό κίνημα πάνω από όλα δεν αρμόζει ο ρόλος της αναμονής, του χειροκροτητή, του αριστερού άκρου, της υποταγής σε μια κυβέρνηση και της επιλογές της. Το λαϊκό κίνημα πρέπει να επιβάλει τις διαθέσεις και τις ανάγκες του σε κάθε κυβέρνηση. Πρέπει να δημιουργήσει χώρο και δομές ώστε οι αποφάσεις του να ξεπερνούν την κυβέρνηση. Έτσι το λαϊκό κίνημα που έχει ματώσει τόσα χρόνια δεν μπορεί να έχει αυταπάτες πως με όρους διαπραγμάτευσης και υποταγής μπορούν να δωθούν λύσεις στο αστικό πλαίσιο που θέτει η Ε.Ε. και το χρέος.
 Είναι ανάγκη λοιπόν το φοιτητικό κίνημα, πλάι στο εργατικό και ευρύτερα λαϊκό  να δώσει νέα πνοή στα αιτήματα που πάλευε το προηγούμενο διάστημα, γνωρίζοντας ότι συνεχίζει να έχει απέναντι του ντόπιο και διεθνές κεφάλαιο, για την κάλυψη κάθε ανάγκης, και για μια αξιοπρεπή ζωή!Αυτή την στιγμή πρέπει να σπάσει το ταβάνι των προσδοκιών και να αυξηθεί η λαική απαίτηση και αγωνιστικότητα εντός και εκτός των σχολών!

ΚΑΝΕΝΑΣ ΕΦΗΣΥΧΑΣΜΟΣ-ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΜΟΝΗ-          ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΚΟΧΗ