30 Μαΐου 2011

ΜΑΣ ΦΑΙΝΟΝΤΑΙ ΜΕΓΑΛΟΙ ΓΙΑΤΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΣΚΥΦΤΟΙ...ΑΣ ΣΗΚΩΘΟΥΜΕ!

Κάτι περισσότερο από ένας χρόνος έχει περάσει από την επίσημη είσοδο της Ελλάδας στο ΔΝΤ και τόσο οι συνέπειες, όσο και οι πραγματικές αιτίες της βάρβαρης πολιτικής τους έχουν γίνει ολοφάνερες. Η αντιλαϊκή πολιτική των διαδοχικών μνημονίων όπως όλα δείχνουν δεν έχει τελειωμό. Το Μνημόνιο 4 είναι προ των πυλών και επίκειται νέος γύρος λιτότητας. Τώρα, το ονομάζουν μεσοπρόσθεσμο πρόγραμμα σταθερότητας και ανάπτυξης, και κρύβουν ότι αυτό σημαίνει κι άλλη μείωση των μισθών και συντάξεων, αύξηση του ΦΠΑ σε είδη πρώτης ανάγκης, απολύσεις και εκτίναξη της ανεργίας, ιδιωτικοποιήσεις και γρήγορο ξεπούλημα όλης της δημόσια περιουσίας, εξαφάνιση κάθε ίχνους κοινωνικής παροχής, και όλα αυτά σε πλάνο διαρκείας και τη γενιά μας σε υποθήκη για μια ζωή. Η επίθεση φυσικά στις δυνάμεις της εργασίας έρχεται σε συνέχεια και άμεση σύνδεση με την επίθεση στα δημοκρατικά δικαιώματα. Όλοι είμαστε πλέον ένοχοι μέχρι αποδείξεως του εναντίου, η καταστολή και η τρομοκράτηση του κινήματος θυμίζει χούντα, αξιοποιούνται και παρακρατικοί μηχανισμοί (επιθέσεις χρυσής αυγής σε μετανάστες) με αποκορύφωμα αλλά καθόλου τυχαία και μεμονομένη τη δολοφονική επίθεση στα μπλοκ της πορείας στις 11 του Μάη.

Δεν χωρά, λοιπόν, καμιά αμφιβολία ή αναμονή. Σχεδιάζουν για το σχολείο και το πανεπιστήμιο, τη φοιτητική μας και την εργασιακή ζωή μας, πάνω στα δικά τους συμφέροντα για αύξηση των κερδών τους. Έτσι κι αλλιώς για να εμπεδωθούν και να ριζώσουν οι μεταρρυθμίσεις στην εργασία πρέπει το ίδιο τα πανεπιστήμιο να αλλάξει στη δομή και τη λειτουργία του, πρέπει να παράγει εκείνο το μοντέλο εργαζομένου που έχει ανάγκη η αγορά. Προκείμένου να υπάρξει αύξηση του κέρδους, απαιτείται η θυσία του δημόσιου και δωρεάν πανεπιστημίου στο κεφάλαιο και τις απαιτήσεις του. Τέρμα πια οι γενικές συνελεύσεις, αποφάσεις μπορεί να πάρει μόνο ο manager- εκπρόσωπος των συμφερόντων ιδιωτικών εταιριών-. Τέρμα πια, ολοκληρωτικά πλέον, και η συλλογική κατοχύρωση, το πτυχίο, για να βρεις δουλειά γίνε Βέγγος, τέρμα πια δωρεάν σπουδές, πλήρωσε δίδακτρα αν θες να συνεχίσεις, τέρμα πια ο ελεύθερος χρόνος, αν κοπείς πάνω από δυο φορές στο ίδιο μάθημα απειλείσαι με διαγραφή!!! Προφανώς ούτε λόγος για ολόπλευρη μόρφωση, από το σχολείο κιόλας άρχισε να χωνεύεις ειδικευμένα και τεμαχισμένα πακέτα γνώσεων.

Η επίθεση που δέχεται η γενιά μας είναι ολοκληρωτική και άρτια συντονισμένη από την κυβέρνηση (και όλα τα δεκανίκια της), την ΕΕ, το ΔΝΤ. Ήδη άρχισαν να κόβουν συγγράμματα και να ζητούν να τα πληρώσεις. Ήδη οι σχολές βρίσκονται στο όριά τους με την υποχρηματοδότηση. Η Αρχιτεκτονική σχολή του ΕΜΠ, τα ΤΕΙ Πειραιά, αλλά και μία σειρά από περιφερειακά ιδρύματα δεν μπορούν πλέον να λειτουργήσουν, και τη σκυτάλη θα πάρουν και οι υπόλοιπες σχολές με μαζικά λουκέτα και συχγωνεύσεις τμημάτων. Αν κάποτε όλα αυτά έμοιαζαν μακρυνά, τώρα μας χτυπούν την πόρτα. Το ΠΑΣΟΚ βιάζεται τόσο, που ούτε το νόμο δεν έχει ψηφίσει ακόμα κι ήδη τον εφαρμόζει. Μετά από συνεχείς παρατάσεις και αναβολές, βλέποντας ότι οι φοιτητές δεν φοβούνται να ‘ρθούν σε μετωπική σύγκρουση με αυτήν την πολιτική πάει το νόμο για ψήφιση μέσα Ιούλη. Την ίδια όμως μέθοδο ακολούθησε κι η ΝΔ το 2006 και οι καταλήψεις έφτασαν τις 320 σχολές και ο νόμος μπλοκαρίστηκε. Η τακτική αυτή της κυβέρνησης δείχνει πως φοβάται την κεντρική αντιπαράθεση με το Φοιτητικό Κίνημα όχι μόνο γιατί όποτε το επέλεξε στο παρελθόν έβλεπε τα σχέδια του να καταρρέουν (όπως στην προσπάθεια αναθεώρησης του Συντάγματος) αλλά και επειδή γνωρίζει καλά πως η γενιά μας, η γενιά των 592 € που προσπαθούν να δημιουργήσουν, δεν θα δεχτεί άλλες περικοπές στα δικαιώματά της.

Το μέλλον μας ανήκει και θα το διεκδικήσουμε, δε θα το αφήσουμε στα χέρια τους. Θα πιάσουμε το νήμα το φοιτητικών και εργατικών κινητοποιήσεων της Ευρώπης και θα φέρουμε την λάμψη της εξέγερσης που εδώ και καιρό καίει στις Αραβικές χώρες της Μεσογείου και εδώ. Καμία κυβέρνηση δεν είχε καλά ξεμπερδέματα με το μαζικό κίνημα νεολαίας-εργαζομένων, ας διδαχθούμε λοιπόν από παλαιότερες νίκες, ας δούμε κατάματα τις δυνατότητες της εποχής και ας βάλλουμε άλλη μια φορά φρένο στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση και στην αντιλαική πολιτική. Όσο και αν οι μεγαλοδημοσιογράφοι των συμφερόντων δεν το αφήνουν να φανεί, υπάρχει πολύ εκρηκτική ύλη συσσωρευμένη στην κοινωνία και αγώνες αποφασιστικοί μπορούν να νικάνε στο σήμερα. Η κυβέρνηση του Μνημονίου βρίσκεται με την πλάτη στο τοίχο. Η αντιλαϊκή πολιτική που προωθεί και εφαρμόζει αλλά και οι μεγάλοι κοινωνικοί αγώνες όλου του προηγούμενου διαστήματος έχουν προκαλέσει τεράστια πολιτική φθορά σε μία κυβέρνηση που ψάχνει εναγωνίως για συμμάχους. Στον πόλεμο που έχει κηρύξει στη νεολαία και τους εργαζόμενους μόνοι σύμμαχοι της είναι το κεφάλαιο, τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ και τα ΜΑΤ που από κοινού σε μία ενορχηστρωμένη επίθεση προσπαθούν να αφαιμάξουν το λαό που τόσο καιρό λήστευαν.

Ο αγώνας για την ανατροπή του Μνημονίου και της κυρίαρχης πολιτικής, την ανατροπή της κυβέρνησης και κάθε επίδοξου διαχειριστή της ίδιας αντεργατικής πολιτικής, την διεκδίκηση καλύτερης ζωής περνά μέσα από τους φοιτητικούς μας συλλόγους, την ανατροπή του νομοσχεδίου Διαμαντοπούλου και τη σύνδεσή μας με τους εργαζομένους στο κίνημα. Η νεολαία μπορεί να ανατρέψει την κυβερνητική πολιτική, και να σημάνει ένα νέο γύρο αντεπίθεσης του λαού ενάντια στην σύγχρονη χούντα κυβέρνησης – Ε.Ε. –ΔΝΤ. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος παρά η οργανωμένη πάλη μέσα από τους φοιτητικούς συλλόγους, μέσα από μαζικές πολιτικές και ζωντανές γενικές συνελεύσεις και καταλήψεις διαρκείας. Μέσα από τις διαδηλώσεις που θα γίνουν ορμητικό ποτάμι που θα παρασύρει στο διάβα του όποιον σχεδιάζει για εμάς χωρίς εμάς. Η δύναμη ανατροπής τους είμαστε εμείς και είμαστε υπόλογοι μόνο στο μέλλον μας για τις πράξεις μας.

ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΓΕΝΙΑ ΜΑΣ Η ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΤΟΥΣ

ΟΛΗ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΙΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ

12 Μαΐου 2011

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ Ε.Α.Α.Κ. ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑΚΗ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΟΛΗ

Καταγγέλουμε τη δολοφονική επίθεση των κατασταλτικών δυνάμεων κατ΄ εντολή της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ στη σημερινή απεργιακή διαδήλωση. Συγκεκριμένα, ενώ η πορεία αποχωρούσε από την πλατεία Συντάγματος προς την οδό Πανεπιστημίου όπου και θα τερματιζόταν, χτυπήθηκε βίαια και εντελώς αναίτια από τις δυνάμεις των ΜΑΤ.Χιλιάδες διαδηλωτές των απεργιακών μπλοκ βρέθηκαν αντιμέτωποι με τόνους χημικών, χτυπήματα με γκλομπ και συλλήψεις. Αποτέλεσμα αυτής της επίθεσης είναι ο τραυματισμός δεκάδων διαδηλωτών, δύο εκ των οποίων σε ιδιαίτερα κρίσιμη κατάσταση. Ιδιαίτερα σοβαρή είναι η περίπτωση 30χρονου διαδηλωτή που διακομίστηκε στο Γενικό Κρατικό Νίκαιας σε κωματώδη κατάσταση, λόγω ενδοεγκεφαλικής αιμορραγίας έπειτα από χτύπημα με γκλομπ, όπου και χειρουργείται δίνοντας μάχη για τη ζωή του. Είναι προφανές ότι υπήρξε σαφής εντολή από την κυβέρνηση να δοθεί το μήνυμα της σιδερένιας φτέρνας μπροστά στη γιγάντωση της λαϊκής οργής και της απεργιακής ανυπακοής.

Ένα χρόνο μετά την υιοθέτηση του μνημονίου και ενώ πλέον είναι ορατές οι επιπτώσεις της αντιδραστικής πολιτικής στη ζωή όλου του λαού η κυβέρνηση σε αγαστή συνεργασία με την Ε.Ε. και το ΔΝΤ προωθεί νέο ακόμα πιο βάρβαρο αντιλαϊκό πακέτο μέτρων. Το «Σύμφωνο για το Ευρώ» έρχεται να τσακίσει τα εναπομείναντα δικαιώματα των εργαζόμενων και της νεολαίας και να σπρώξει ολοένα και περισσότερα κομμάτια του λαού στα όρια της επιβίωσης. Αυτή η πολιτική γεννάει έντονη κοινωνική αγανάκτηση και οργή η οποία αποτυπώνεται στο δρόμο μέσα από τις μαζικές κινητοποιήσεις όλου του προηγούμενου διαστήματος. Αυτή τη λαϊκή οργή θέλει να καταπνίξει η κυβέρνηση από τη γέννησης της και ειδικότερα ενόψει της νέας επίθεσης που ετοιμάζει.




Από την πλευρά της κυβέρνησης φυσικό συμπλήρωμα της ιδεολογικής τρομοκρατίας του χρέους και της χρεοκοπίας είναι η ωμή κατασταλτική βία. Υπό αυτό το πρίσμα η τρομοκρατία που προσπαθεί να επιβάλει η κυβέρνηση στους δρόμους πάει χέρι -χέρι με την ιδεολογική τρομοκρατία του μονόδρομου της αποπληρωμής του χρέους και της Ε.Ε., των κηρυγμάτων εθνικής συναίνεσης, της καθημερινής εργοδοτικής και κυβερνητικής βίας απέναντι στους μισθούς, τη δουλειά, το δημόσιο πλούτο, την υγεία και την παιδεία. Ξέρουν ότι η πολιτική της φτώχειας και της εξαθλίωσης μπορεί να γεννήσει εργατικές και νεολαιίστικες εξεγέρσεις και προσπαθούν με το φόβο και την καταστολή να κάμψουν κάθε αγωνιστική διάθεση.

Όμως δεν θα το καταφέρουν. Η σημερινή διαδήλωση δεκάδων χιλιάδων απεργών στην Αθήνα και ολόκληρη την Ελλάδα δείχνει ότι οι εργαζόμενοι και η νεολαία δεν υποτάσσονται. Η κρατική τρομοκρατία δεν μπορεί να μας φοβίσει, αντιθέτως μας κάνει ακόμα περισσότερο οργισμένους και αποφασισμένους να ανατρέψουμε αυτή την πολιτική και τους εκφραστές της. Το δίκιο της νεολαίας και των εργαζόμενων ΘΑ ΝΙΚΗΣΕΙ! Με μαχητικό λαϊκό κίνημα κόντρα στην ξεπουλημένη γραφειοκρατία των ΓΣΣΕ-ΑΔΕΔΥ θα ανατρέψουμε την επίθεση στα δικαιώματα και τις ανάγκες μας και θα αγωνιστούμε για σπουδές με αξία, δουλεία με δικαιώματα, ζωή με αξιοπρέπεια.

ΚΑΤΩ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ ΠΟΥ ΔΟΛΟΦΟΝΕΙ

ΟΤΑΝ Η ΚΑΤΑΠΙΕΣΗ ΚΑΙ Η ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΤΟΤΕ Η ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ!



ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΙΣ 18:00 ΑΠΟ ΤΟ ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ


10 Μαΐου 2011

Η ΟΜΟΡΦΙΑ ΕΙΝΑΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ. Η ΕΛΠΙΔΑ ΣΤΗΝ ΑΡΙΣΤΕΡΑ ΤΗΣ ΑΝΑΤΡΟΠΗΣ!

Στην εποχή της πιο βάρβαρης εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο που έχει υπάρξει στην ιστορία της ανθρωπότητας. Στην εποχή της

πιο λυσσαλέας επίθεσης για να υπερβεί το κεφάλαιο την κρίση του, όπου κυβέρνηση – Ε.Ε. - Δ.Ν.Τ και οι σύμμαχοί τους (πολιτικοί, συνδικαλιστικοί, οικονομικοί κλπ), μέσω του Συμφώνου για το Ευρώ, του Μεσοπρόθεσμου Πρόγράμματος διαρκούς λιτότητας και της τρομοκρατίας περί χρέους και υψηλών ελλειμμάτων προσπαθούν να επιβάλλουν ένα μνημόνιο για πάντα, τίθεται το ερώτημα: μπορεί να πάει αλλιώς και αν ναι, πώς;

Η απάντηση που επιχειρούμε να δώσουμε έχει διπλό χαρακτήρα. Πρώτον φυσικά και μπορεί να πάει αλλιώς. Για να πάει όμως αλλιώς οφείλει να τεθεί από το σύνολο της νεολαίας και του εργαζόμενου κόσμου ο στόχος για την ανατροπή της επίθεσης, και τη σύγκρουση με τους βασικούς πυλώνες της πολιτικής του κεφαλαίου που έχει εξαπολυθεί και η οποία όχι μόνον κάνει τις κατακτήσεις νεολαίας και εργαζομένων να φαντάζουν όμορφη ασπρόμαυρη εικόνα αλλά στραγγαλίζει και τα σύγχρονα δικαιώματα και ανάγκες του λαού. Δεύτερον βαθιά επίγνωση πως μια τέτοια πολιτική στοχοθεσία δεν αναμένουμε να εφαρμοσθεί από κάποια από τις υπάρχουσες θεσμικές μορφές, αλλά πως μπορεί να επιβληθεί μονάχα με την δύναμη των αγώνων μας, και από ένα μαχητικό κίνημα νεολαίας-εργαζομένων. Οπότε αυτή την πολιτική στοχοθεσία επιδιώκουμε να την θέσουμε στην κρίση του κόσμου που πλήττεται μέσα στα μαζικά αμφιθέατρα των γενικών συνελεύσεων, μέσα στις κατειλημμένες σχολές και στις συντονιστικές επιτροπές τους, μέσα στις απεργιακές φρουρές και τις απεργιακές επιτροπές, μέσα στις διαδηλώσεις. Αποτελεί, τελικά, έναν πολιτικό στόχο – εργαλείο που από την μία επιδιώκει να βελτιώσει το βιοτικό επίπεδο του κόσμου ο οποίος πλήττεται αλλά από την άλλη να ανοίξει με καλύτερους πλέον όρους τον δρόμο για την υπέρβαση του υπάρχοντος εκμεταλλευτικού συστήματος.

Σε αυτό το πολιτικό πλαίσιο και με αυτή την πολιτική πρόταση καλούμε την σπουδάζουσα νεολαία στις 18 Μαϊού να ενισχύσει τα ψηφοδέλτια της Ε.Α.Α.Κ., να ενισχύσει τα σχήματα της Ε.Α.Α.Κ.

Η εκλογική ενίσχυση της Ε.Α.Α.Κ. , και σε αυτό θέλουμε να είμαστε καθαροί, δεν έχει ανταλλακτική αξία στα χέρια μας. Δεν είναι ψήφος που πωλείται, δεν είναι ψήφος υπόσχεσης φιαλών ουίσκι, δεν είναι ψήφος υπόσχεσης σημειώσεων ή ακόμα περισσότερο “βοηθείας για το μάθημα με το καλό κονέ που έχω”. Αντίθετα ψήφος στην ΕΑΑΚ σημαίνει:

1ον Ένα καθαρό μαύρο στην βάρβαρη πολιτική της εξαθλίωσης που μας έχουν επιβάλει οι πράσινες και γαλάζιες κυβερνήσεις όλων των προηγούμενων χρόνων και τα πολιτικοί τους βραχίονες μέσα στις σχολές (ΠΑΣΠ, ΔΑΠ)

2ον Γιατί δεν είμαστε αυτοί που την επόμενη μέρα θα κοιτάξουν να εξαργυρώσουν την ψήφο σε καρέκλες, κομπρεμί κλπ. Αντίθετα, ζητούμενο για το φοιτητικό κίνημα είναι την επαύριο κιόλας των εκλογών, το ξέσπασμα κινηματικών διαδικασιών για την ανατροπή τόσο του νομοσχεδίου της Διαμαντοπούλου όσο και της αντιλαικής επίθεσης συνολικότερα. Η 20χρόνη ως τα τώρα πορεία μας αποτελεί την καλύτερη απόδειξη αυτής μας της θέσης και πρακτικής, κόντρα σε κάθε προσπάθεια πειθάρχησης και φίμωσης της νεολαίας.

3ον Γιατί μέσα και από αυτήν τη διαδικασία θέλουμε να εκφραστεί ένα τρίτο πολιτικό και κοινωνικό ρεύμα στην αριστερά.

Το ρεύμα της άλλης αριστεράς, που έχει πάρει διαζύγιο από τόσο από την αριστερά του “μη χείρον βέλτιστο” και του κοινοβουλευτικού (α)διεξόδου (ΣΥΡΙΖΑ/ΑΡΕΝ) όσο και από την αριστερά της ήττας, και των κλειστών επιτροπών ενίσχυσης του κόμματος που καταλήγουν να διασπούν τους συλλόγους (ΚΝΕ/ΜΑΣ/ΠΚΣ). Το ρεύμα της αριστεράς των μαζικών νικηφόρων συλλογικών αγώνων, της ρήξης και της ανατροπής.

Με αυτή την έννοια και με αυτούς τους στόχους καλούμε τους φοιτητές αφενός να γυρίσουν την πλάτη στους πολιτικούς φορείς του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, που το μόνο που έχουν να προσφέρουν είναι ανεργία και λιτότητα στην νεολαία , όπως άλλωστε και το σύστημα που υπερασπίζονται. Αφετέρου να εκφράσουν την οργή και αγανάκτηση τους όχι μέσω της ακίνδυνης επιλογής όπως έχει

αποδειχθεί αυτού της αποχής/ λευκού/άκυρου άλλα αυτή η οργή να εκφραστεί μέσα από τις δυνάμεις που παλεύουν για την απονέκρωση τις υπάρχουσας τάξης πραγμάτων και των θεσμών που τις συντηρούν. Ο κόσμος θα γυρίσει ανάποδα μονάχα από τα κινήματατα νεολαίας εργαζόμενων.

Με μια άλλη, λοιπόν, αριστερά για μια άλλη ζωή. Με μια αριστερά ανεξάρτητη από την αστική πολιτική και τα κόμματα της, με μια αριστερά μαχόμενη, έξω από τους αδιέξοδους δρόμους της συνδιαχείρησης και του συμβιβασμού. Με την αριστερά της ρήξης και της ανατροπής για τις επαναστάσεις της νέας εποχής.

Στις 18 Μαϊου στηρίζουμε-ψηφίζουμε

ΝΑ ΣΤΕΙΛΟΥΜΕ ΜΗΝΥΜΑ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗΣ...

Να βαθύνουμε το ρήγμα ανυπακοής..

Να βαδίσουμε προς την ανατροπή!

Οι φετινές φοιτητικές εκλογές γίνονται με φόντο την ολομέτωπη –ιστορικών διαστάσεων- επίθεση στα δικαιώματα των εργαζομένων και της νεολαίας. Mας καλούν με τον πιο σκληρό τρόπο να πληρώσουμε ένα χρέος που δεν δημιουργήσαμε! Τα αποτελέσματα της βάρβαρης αυτής πολιτικής φαίνονται καθημερινά όλο και περισσότερο: Άμεση χειροτέρευση του βιοτικού επιπέδου της συντριπτικής πλειοψηφίας, εξωφρενική ακρίβεια, η ανεργία στους νέους εργαζόμενους στο 40%, συνεχιζόμενες απολύσεις, αύξηση ορίων ηλικίας και μείωση/κατάργηση των συντάξεων. Και σαν να μη φτάνουν όλ αυτά : Το χρέος συνεχίζει να μεγαλώνει! Όμως υπάρχει και το αντίπαλο δέος. Η νεολαία και οι εργαζόμενοι δεν έχουν αφήσει τον 1 χρόνο ΔΝΤ να περάσει αναίμακτα για την κυβέρνηση και αυτούς που συναινούν σε αυτή την πολιτική (ΝΔ,ΛΑΟΣ) Η λαϊκή δυσαρέσκεια ολοένα και μεγαλώνει, και βρισκόμαστε μπροστά σε ένα κρίσιμο σταυροδρόμι : Ή η συσσωρευμένη οργή και αγανάκτηση θα γίνει συγκροτημένος αγώνας σε όλα τα επίπεδα απέναντι στην πολιτική τους με σκοπό να την ανατρέψει, η θα γίνει ακίνδυνη για τα ολοένα και πιο επιθετικά σχέδια τους.


Μας εμπνέει το 1.000.000 εργαζόμενοι και νεολαίοι που κατακλύζουν τους δρόμους της χώρας σε κάθε απεργιακή κινητοποίηση. Μας εμπνέει η τόλμη και η επιμονή των κατοίκων της Κερατέας και η νίκη τους απέναντι στους εργολάβους και την κυβέρνηση. Μας εμπνέει ο αγώνας των 300 μεταναστών για τα δικαιώματα τους. Μας εμπνέειη χρόνια μάχη του φοιτητικού κινήματος κόντρα στη διάλυση της δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης. Μας εμπνέει το σύνολο των αγώνων, μικρότερων η μεγαλύτερων, κόντρα στην κυβερνητική πολιτική. Τέλος, μας εμπνέει η αποστροφή της κοινωνίας απέναντι στην κυβερνητική πολιτική και σε όποιον άλλον προσπαθεί να την εκφράσει.


Όμως συνεχίζουν να επιτίθενται. Συνεχίζουν ανένδοτοι την προσπάθεια για την κατάργηση κάθε κεκτημένου. Συνεχίζουν την προσπάθεια για το πλήρες ξεπούλημα της χώρας. Συνεχίζουν την προσπάθεια να μας διαγράψουν ως γενιά από το χάρτη. Συνεχίζουν να προσπαθούν να μας πείσουν ότι μονόδρομος είναι η σκληρή λιτότητα, η ανεργία, η αποπληρωμή του ληστρικού χρέους.


ΩΣ ΕΔΩ!


Ιστορικό χρέος μας ως νεολαία αποτελεί η καταστροφή των σχεδίων τους. Το μπλοκάρισμα του νομοσχεδίου που έρχεται να κατεδαφίσει τη Δημόσια και Δωρεάν εκπαίδευση, να κλείσει τα μισά ιδρύματα πανελλαδικά και να διαλύσει την εργασιακή μας προοπτική, την κατάργηση της αγχώνης του Συμφώνου Πρώτης Απασχόλησης.

Η γενιά μας είναι αυτή, που κανείς δε μπορεί να της επιβεβαιώσει ότι θα ζήσει καλύτερα από τη προηγούμενη (το αντίθετο μάλιστα). Είμαστε όμως και η γενιά που αποδείξαμε ότι πάμε κόντρα στις εντολές κυβέρνησης-ΝΔ-ΕΕ-ΔΝΤ.Είμαστε η γενιά που έριξε την αναθεώρηση του άρθρου 16. Είμαστε η γενιά που αποτελεί το μόνιμο πονοκέφαλο στα κυβερνητικά επιτελεία. Είμαστε η γενιά που πάει κόντρα στους νόμους της αγοράς, αλλά διεκδικούμε και νικάμε στους δρόμους της ρήξης και της ανατροπής.


Η αριστερά έχει τεράστια χρέη και στην νεολαία


Η λογική της ΠΚΣ πως ‘’οι αγώνες δεν μπορούν να κερδίζουν..επειδή οι συσχετισμοί είναι δυσμενείς’’ και οι αγώνες διαμαρτυρίας με ημερομηνία λήξης έδειξαν τα όρια τους. Η δημιουργία του Μετώπου Αγώνα Σπουδαστών αποτελεί την πλέον επίσημη παραδοχή ότι η ΠΚΣ θέλει ένα φοιτητικό κίνημα μαγαζί του κόμματος, και όχι ένα πραγματικό εμπόδιο στις κυβερνητικές επιλογές, που θα βάζει ουσιαστικά αναχώματα στην εκπαιδευτική αναδιάρθρωση και παράλληλα θα αποτελεί τον κινηματικό διεγέρτη συνολικά του λαϊκού κινήματος Μάλιστα, η πρόσφατη απόφαση για δημιουργία ξεχωριστών συλλόγων, οπού θα συμμετέχουν μόνο τα μέλη του ΜΑΣ αποτελεί πρωτόγνωρα προδοτική επιλογή απέναντι στο φοιτητικό κίνημα, και διασπά την ενιαιότητα του στην πιο κρίσιμη περίοδο. Δεν δεχόμαστε δυνάμεις που αυτοαποκαλούνται αριστερές να μπλοκάρουν τις Γενικές Συνελεύσεις των φοιτητών, που αποτέλεσαν το κύτταρο όλων των προηγούμενων φοιτητικών κινητοποιήσεων, δημιουργώντας ένα μαγαζάκι πέρα και έξω από αυτές, ψάχνοντας τον εχθρό κυρίαρχα στην υπόλοιπη αριστερά και δευτερευόντος σε ΔΑΠ/ΠΑΣΠ.

Από την άλλη η λογική της ΑΡΕΝ που βλέπει την προοπτική των αγώνων στις κοινοβουλευτικές λύσεις, στις ηγεσίες, στο να ‘’πούμε λίγα για να είμαστε πολλοί’’ θυσιάζει το μέλλον ενός επικίνδυνου, ριζοσπαστικού, ανατρεπτικού και νικηφόρου φοιτητικού κινήματος απέναντι στις επιλογές κυβέρνησης, ΕΕ και κεφαλαίου για χάρη του παρόντος, ενός εκλογικού κατεβάσματος. Δεν είναι τυχαίο, ότι η μόνη πρόταση της ΑΡΕΝ για το φοιτητικό κίνημα όλα τα τελευταία χρόνια είναι το κοινό ψηφοδέλτιο της Αριστεράς, λες και αυτό θα καταφέρει ν’ανατρέψει την πολιτική της κυβέρνησης στην εκπαίδευση. Την ίδια στιγμή, παραμένει απούσα στις ριζοσπαστικές πρακτικές του φοιτητικού κινήματος. Δεν είναι τυχαίο ότι όταν το φοιτητικό κίνημα βρισκόταν στο δρόμο απαιτώντας να μην ψηφιστεί ο Νόμος Πλαίσιο ο Αλαβάνος κατέθετε στην Βουλή νομοσχέδιο-αντιπρόταση για το νόμο, κερδίζοντας έτσι τα εύσημα νομιμοφροσύνης από τον δικομματισμό. Στην πραγματικότητα όμως ο όρος για το φοιτητικό κίνημα δεν είναι ένα ενιαίο εκλογικό κατέβασμα, αλλά η κοινή κινηματική δράση και η αναγκαιότητα για την ανατροπή της κυρίαρχης πολιτικής.


Στους αγώνες του σήμερα και του αύριο θα βγούμε νικητές! - Με την αριστερά της ανατροπής!


-Με την Αριστερά που δεν υποτάσσεται στους συσχετισμούς αλλά παλεύει για να τους ανατρέψει στα πραγματικά πεδία ανατροπής, που δεν στηρίζεται σε λογικές αντιπροσώπευσης αλλά παλεύει μαζί με τον κόσμο, μέσα στις μαζικές του διαδικασίες και ξαναγεννιέται μέσα σε αυτές.

-Με την Αριστερά που πηγαίνει κόντρα στις προσπάθειες όλων όσων θέλουν να κόψουν και να ράψουν την εκπαίδευση στις ανάγκες της αγοράς, να πειθαρχήσουν και να εντατικοποιήσουν τους φοιτητές-μελλοντικούς εργαζόμενους.

-Με την Αριστερά που δεν υπερασπίζεται μόνο αλλά διεκδικεί την διεύρυνση του ασύλου και του συνόλου των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, που θα παλεύει ενάντια στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους και σχεδιασμούς.

-Με την Αριστερά που δεν φοβάται να τολμήσει να μιλήσει για την οριστική διαγραφή του ληστρικού χρέους, και όχι να “βολευτεί” με την επαναδιαπραγμάτευση του. Που θα παλεύει συνολικά για να οργανωθεί ο αγώνας της νεολαίας, και η ταξική ανασυγκρότηση του εργατικού κινήματος

-Με την Αριστερά που δεν υπάρχει για τον εαυτό της αλλά είναι γέννημα και τροφοδότης των αγώνων.


Στις 18 Μάη στηρίζουμε-ψηφίζουμε ΕΑΑΚ!


Κόντρα στην καθεστωτική πολιτική που δρα μέσα στις εκλογές, κόντρα στην αντίληψη ‘’ψήφισε με και θα τα κάνω όλα εγώ για σένα’’, κόντρα στην λογική της αριστεράς που θέλει να της ανατεθεί ο αγώνας, παλεύουμε και για να εκφραστεί εκείνο το ρεύμα πολιτικής αμφισβήτησης και συνειδητής ανατροπής της υπάρχουσας κατάστασης, να εκφραστεί η προοπτική νίκης των αγώνων. Με νέους γύρους Γενικών Συνελεύσεων από την επομένη των φοιτητικών εκλογών, με στόχο να το φοιτητικό κίνημα να βάλει μπλόκο στα σχέδια της κυβέρνησης, να μπλοκαριστεί η επικείμενη κατάθεση του νομοσχεδίου, και να σηματοδοτήσει έτσι ένα θερμό καλοκαίρι ρήξης και ανατροπής της πολιτικής τους!


Για ένα νικηφόρο φοιτητικό κίνημα ανατροπής!


  1. Για την ανατροπή της πολιτικής κυβέρνησης – ΝΔ- ΕΕ-κεφαλαίου σε παιδεία-εργασία

  2. Για την ανατροπή του Μνημονίου και όλων των αναδιαρθρώσεων που πλήττουν τα συμφέροντα νεολαίας και εργαζομένων

  3. Για να ανατραπεί το Σύμφωνο Πρώτης Απασχόλησης, το εθνικό πλαίσιο προσόντων, ο νόμος πλαίσιο, η αναγνώριση ιδιωτικών πανεπιστημίων

  4. Απεμπλοκή από τη διαδικασία της Μπολόνια και του κοινού Ευρωπαϊκού Χώρου Ανώτατης Εκπαίδευσης

  5. Για ενιαία πανεπιστημιακή εκπαίδευση, δημόσια και δωρεάν για όλους.

  6. Για λιγότερη δουλειά-δουλειά για όλους μόνιμη και σταθερή, με πλήρη ασφάλιση και αύξηση των αποδοχών, να ζούμε αξιοπρεπώς από έναν μισθό

  7. Για την διεύρυνση του ασύλου, των συλλογικών δικαιωμάτων και ελευθεριών.


Ή θα εξακολουθούμε να γονατίζουμε όπως αυτός ο δραπέτης

Ή θα σηκώσουμε πύργο ατίθασο απέναντι τους!


4 Μαΐου 2011

ΜΑΖΙΚΟΣ ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ "ΑΝΟΙΞΗ" ΤΩΝ ΑΝΑΓΚΩΝ ΜΑΣ

Mόλις ένα χρόνος έχει περάσει από τότε που η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και το κεφάλαιο οδήγησαν τους εργαζόμενους και τη νεολαία στη νέα βαρβαρότητα του ΔΝΤ, της ΕΕ και της τρόικας. Πλέον με την ανακοίνωση του μεσοπρόθεσμου προγράμματος καθώς και με το Σύμφωνο για το Ευρώ, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, η ΕΕ και το ΔΝΤ, επιχειρούν να κλιμακώσουν την υλοποίηση των στόχων του Μνημονίου Η «αντιλαϊκή σταυροφορία» απ’την μεριά του κεφαλαίου και του αστικού συνασπισμού εξουσίας δεν σταματάει εδώ. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με τη στήριξη της ΝΔ και του ΛΑΟΣ, έχοντας ήδη εξαπολύσει μια άνευ προηγουμένου επίθεση σε βάρος των εργατικών δικαιωμάτων με στόχο το φόρτωμα των βαρών της κρίσης στις πλάτες των εργαζομένων και την υπεράσπιση των κερδών του κεφαλαίου και των τραπεζών, προχωρά σε νέο αντεργατικό πακέτο μέτρων στο πλαίσιο της «Συμφωνίας για το ευρώ» και του εφιαλτικού μεσοπρόθεσμου προγράμματος. Στόχος τους είναι να κλιμακώσουν την υλοποίηση των στόχων του Μνημονίου , τρομοκρατώντας το λαό υπό την απειλή της «πτώχευσης», ενώ την ίδια στιγμή κηρύσσουν 20ετή «ελεγχόμενη χρεοκοπία» του εισοδήματος των εργαζομένων και των συνταξιούχων, διαλύουν υγεία, παιδεία και κοινωνική πρόνοια προκειμένου να πληρώνουν ανελλιπώς το τοκογλυφικό χρέος στους τραπεζίτες και να αυξάνουν την κερδοφορία του κεφαλαίου.
Ταυτόχρονα, επιχειρούν να απαντήσουν στην πλήρη ανυποληψία του αστικού πολιτικού συστήματος, με ανεξέλεγκτο «κούρεμα» των δημοκρατικών δικαιωμάτων και ελευθεριών (άγρια καταστολή στις πορείες, ποινικοποίηση αγώνων, στοχοποιηση αγωνιστών) με επιτάχυνση της στροφής προς τον κοινοβουλευτικό ολοκληρωτισμό απέναντι στο μαζικό λαϊκό κίνημα αντίστασης και ανυπακοής.
Απ’ το στόχαστρο της επίθεσης δε θα μπορούσε να λείπει η εκπαίδευση. Επιχειρείται μια κομβικής, στρατηγικής σημασίας για το κεφάλαιο, μεταρρύθμιση τόσο στα σχολεία όσο και στα πανεπιστήμια. Ξεκινώντας από την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση η Διαμαντοπούλου κάνει σαφή τα σχέδιά της για τη δημιουργία του νέου σχολείου που διαμορφώνεται με βάση τις ανάγκες της αγοράς. Την ίδια στιγμή η ριζική αντιδραστική τομή στην τριτοβάθμια εκπαίδευση έρχεται να πάρει σάρκα και οστά μέσα από το σχέδιο διαβούλευσης της Διαμαντοπούλου. Το φοιτητικό κίνημα με τις κινητοποιήσεις του προηγούμενου διαστήματος κατόρθωσε να παγώσει τα σχέδια της κυβέρνησης για κατάθεση και ψήφιση του νομοσχεδίου μέσα στο Γενάρη. Όμως η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ που διακαώς πλέον επιθυμεί η εκπαίδευση να αποτελέσει και αυτή πλέον απαραίτητο όρο στην κατεύθυνση υπέρβασης της κρίσης προς όφελος του κεφαλαίου έχει ξεδιπλώσει το σκηνικό των επερχόμενων εξελίξεων που συμπυκνώνονται στο σχέδιο του υπουργείου για ψήφιση του νέου νόμου Πλαίσιου το αμέσως επόμενο διάστημα!
Την ίδια στιγμή που εντείνεται η επιχειρηματική λειτουργία των ιδρυμάτων, με την εισαγωγή μάνατζερ και εξωπανεπιστημιακών παραγόντων, την περαιτέρω υπαγωγή των προγραμμάτων σπουδών και της έρευνας στις ανάγκες του κεφαλαίου, τα πτυχία κατακερματίζονται και μετατρέπονται σε απλούς «μαθησιακούς τίτλους», με την αποστοίχιση της συλλογικής κατοχύρωσης των επαγγελματικών και εργασιακών δικαιωμάτων από αυτά. Η αντικατάσταση του πτυχίου με τον ατομικό φάκελο δεξιοτήτων και η ατομική επιλογή προγραμμάτων σπουδών, οδηγεί το φοιτητή σε ένα διαρκές κυνήγι πιστωτικών μονάδων και δεξιοτήτων και στην ατομική διαπραγμάτευση των δικαιωμάτων του με τον εργοδότη. Παράλληλα, αυταρχικοποιείται το πλαίσιο λειτουργίας του πανεπιστημίου, μέσα από τη διάλυση των συλλογικών διαδικασιών, την ένταση του ρυθμού σπουδών, τα πειθαρχικά συμβούλια και την κατάργησης του ασύλου, προκειμένου να εξυπηρετήσει μια τέτοια λειτουργία. Σε αυτήν την κατεύθυνση, η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ βρίσκει συμμάχους της τις καθεστωτικές παρατάξεις. Ηδη έχει ξεκινήσει μεγάλες περικοπές στη χρηματοδότηση των ιδρυμάτων. Κόβει συγγράμματα, βάζει λουκέτα σε πανεπιστημιακά ιδρύματα(με χαρακτηριστικό το παράδειγμα του ΤΕΙ Πειραιά) πετώντας στο δρόμο καθηγητές και φοιτητές. Στα οράματα της Διαμαντοπούλου το δημόσιο και δωρεάν πανεπιστήμιο αποτελεί παρελθόν. Ο «εξορθολογισμός» των δαπανών της πανεπιστημιακής λειτουργίας μεταφράζεται σε περικοπές της φοιτητικής μέριμνας, στην επιβολή διδάκτρων και σε πλήγμα στο κεκτημένο της δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης ενώ η περιβόητη «κάρτα του φοιτητή» θα εξαρτά τις όποιες φοιτητικές παροχές από την απόδοση του φοιτητή, πριμοδοτώντας το «επιθυμητό μοντέλο φοιτητή» και ταυτόχρονα απαγορεύει στους φοιτητές που αναγκάζονται να δουλεύουν, να ολοκληρώσουν τις σπουδές τους εντείνοντας τους ταξικούς φραγμούς. Στην εποχή του μνημονίου αυτό είναι το πανεπιστήμιο που θέλουν κυβέρνηση και ΔΝΤ. Βασικό συστατικό της συνταγής τους για εμάς είναι να γίνουμε το ευέλικτο αναλώσιμο εργατικό δυναμικό των 592 ευρώ, της αιώνιας αβεβαιότητας, των ατομικών συμβάσεων εργασίας ενός μήνα και βέβαια της ανεργίας. Η θέσπιση του συμφώνου πρώτης απασχόλησης καθιερώνει παρατεταμένει μαθητεία και μας καταδικάζει στην ελαστική και ανασφάλιστη εργασία με πενιχρούς μισθούς και χωρίς δικαιώματα απέναντι στην εργοδοτική αυθαιρεσία.
Με φόντο την πανεργατική απεργία στις 11 Μάη και με το ελπιδοφόρο μήνυμα των κινητοποιήσεων της πρωτομαγιάς, το φοιτητικό κίνημα μπορεί και πρέπει να συμβάλλει με την κλιμάκωση της πάλης του και των κινητοποιήσεων στην ενοποίηση των επιμέρους κοινωνικών αγώνων και αντιστάσεων. Το φ.κ πρέπει να παλέψει για την ανατροπή και την ήττα της πολιτικής της κυβέρνησης που «πτωχεύουν» τους εργαζόμενους, την άμεση στάση πληρωμών και τη διαγραφή του χιλιοπληρωμένου, ληστρικού, τοκογλυφικού χρέους. Οι φοιτητές πρέπει με την συμμετοχή τους να δυναμώσουν τους συλλόγους, να μαζικοποιήσουν της γενικές συνελεύσεις, να αποδοκιμάσουν στην πράξη τους εκφραστές της κυβερνητικής πολιτικής μέσα στα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ. Οι γενικές συνελεύσεις και τα συντονιστικά των γενικών συνελεύσεων αποτελούσαν, αποτελούν και θα συνεχίσουν να αποτελούν το ανώτατο όργανο απόφασης των συλλόγων από τα κάτω. Το επόμενο διάστημα οι γενικές συνελεύσεις πρέπει να αποτελέσουν το ισχυρό όπλο για το ξέσπασμα ενός μαζικού, ανυποχώρητου και νικηφόρου φοιτητικού κινήματος και να ενωθεί με τον αγώνα των εργαζομένων ενάντια στην λαίλαπα της επίθεσης ΠΑΣΟΚ-ΕΕ-ΔΝΤ.

• Ανατροπή της Κυβέρνησης του Μνημονίου και κάθε εκφραστή αυτής της πολιτικής. Έξοδος από την Ε.Ε. που είναι ενάντια στα συμφέροντα των εργαζομένων και της νεολαίας.
• Να μην περάσει το νομοσχέδιο Διαμαντοπούλου-ταφόπλακα στη δημόσια και δωρεάν παιδεία. Ενιαίο δωδεκάχρονο σχολείο και ελεύθερη πρόσβαση στην Ενιαία δημόσια και δωρεάν πανεπιστημιακή εκπαίδευση με όλα τα εργασιακά και επαγγελματικά διακιώματα στο πτυχίο.
• Ούτε ευρώ για την αποπληρωμή του χρέους. Δεν το αναγνωρίζουμε και ζητάμε παύση πληρωμών και διαγραφή του.
• Καμία περιστολή του ασύλου. Διεύρυνσή του σε σχολεία και εργασιακούς χώρους.
• Απαγόρευση των απολύσεων. Καμία κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων. Αυξήσεις σε μισθούς, λιγότερη δουλειά. Δουλειά για όλους. Κανένας νέος ανασφάλιστος. Ασφάλιση για όλους.
Καμία ιδιωτικοποίηση των ΔΕΚΟ. Δωρεάν ΥΓΕΙΑ, ΠΑΙΔΕΙΑ, ΜΕΤΑΦΟΡΕΣ για όλο το λαό. Εθνικοποίηση των τραπεζών και των επιχειρήσεων για τις άμεσες ανάγκες των εργαζομένων και του λαού με εργατικό έλεγχο. Όχι στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας.