26 Μαρτίου 2012

Ο ΛΑΟΣ ΜΙΛΗΣΕ!


Ο λαός και στις 25 Μάρτη ήταν εκεί. Θεσμοθέτησε πλέον, μαζι με τις 28η Οκτώβρη τον μετασχηματισμό των παρελάσεων από επίδειξη δύναμη της αστικής πολιτικής και γαλούχησης της νεολαίας σε μιλιταριστικά και ομογενοποιημένα πρότυπα σε διαδηλώσεις κόντρα στην πολιτική κυβέρνησης – ΕΕ – ΔΝΤ. Σε διαδηλώσεις, που δεν διστάζουν να ρθουν σε σύγκρουση με την κρατική καταστολή, και κάνουν τους «επισήμους» να κρύβονται κάτω από τη λαϊκή κατακραυγή. Σε διαδηλώσεις που ανοίγουν τον δρόμο του αύριο, για την ανατροπή της επίθεσης του κεφαλαίου και την άλλη κοινωνία που οραματιζόμαστε. Από την Ξάνθη μέχρι τα Χανιά, χιλιάδες κόσμος ήταν στους δρόμους, θέλοντας να δείξει την διαφωνία και οργή του, απέναντι στους διαχειριστές του συστήματος. ‘Η χούντα δεν τελείωσε το 73’, ήταν το κυρίαρχο σύνθημα. Χαρακτηριστική ήταν και η περίπτωση της Πάτρας, όπου παρά τις 52 προσαγωγές κατά την διάρκεια της μέρας, η πορεία υπερδιπλασιάστηκε στην διαδρομή, από πολίτες που ενώνονταν και σηκώνονταν από τις καφετέριες δίνοντας νέο παλμό και κατάφερε να κατευθυνθεί προς την εξέδρα των επισήμων σπάζοντας τον αστυνομικό κλοιό.

Μετά την ψήφιση του PSI, τη φόρτωση του χρέους στις πλάτες του λαού, όλα με τις επιταγές της ΕΕ, η εργατική τάξη και νεολαία έχει φτάσει σε ένα τέλμα. Συνειδητοποιεί παράλληλα ότι ο ατομικός δρόμος είναι αδιέξοδος, και μόνη λύση οι συλλογικοί ανυποχώρητοι αγώνες. Τέτοιες κινητοποιήσεις προφανώς ποινικοποιούνται και περιφρονούνται απο την κυρίαρχη πολιτική που θέλει να φιμώσει τον αγωνιζόμενο λαό. Πέρα από την κατασυκοφάντηση απ’τον αστικό συνασπισμό εξουσίας (ΠΑΣΟΚ – ΝΔ – ΛΑΟΣ) των γεγονότων στις 25η Μάρτη και η επίσημη αριστερά έδειξε την εσωστρέφεια και ανεπάρκεια της. Κυρίαρχη η δήλωση του ΔΗΜΑΡ, περι μερικών δεκάδων αγανακτισμένων που καταστρέφουν την εθνική εορτή. Δυστυχώς και τα δύο κοινοβουλευτικά κόμματα της Αριστεράς, το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ, επέλεξαν το δρόμο της αποχής και της καταγγελίας, υποτάχθηκαν στο κλίμα που ήθελε η κυρίαρχη πολιτική να επιβληθεί και απουσίασαν από μια μεγάλειώδη μάχη του λαϊκού κινήματος. 
Το κεφάλαιο, σε προσπάθεια να υπερβεί την κρίση που το ίδιο δημιούργησε στις πλάτες των εργαζομένων και της νεολαίας, δείχνει τα δόντια του. Με ωμή καταστολή προσπαθεί να τρομοκρατήσει τον λαό. Μία τρομοκρατία που επικαλείται σε όλες τις εκφάνσεις του, απ’το ‘’παραμονή σε ΕΕ – ευρώ ή χρεωκοπία’’, μέχρι την μετατροπή όλης της Ελλάδας σε ένα οχυρωμένο κάστρο για να «περιφρουρήσει» τις παρελάσεις. Η αστυνομία, πιστά σκυλιά των αφεντικών τους, δεν διστάζουν να κάνουν ανεγξέλεκτη ρίψη χημικών σε μέρη που ακόμα είναι και μικρά παιδιά, να σπάσει στο ξύλο συνταξιούχους και να κάνει εκατοντάδες αναίτιες προσαγωγές σε όλη την Ελλάδα. Δυστυχώς για αυτούς όμως ο λαός δεν τρομοκρατείται. Εξεγείρεται!

Θέλησαν να μας προστατέψουν
μας διαχώρισαν με σχοινιά απ’ τους επίσημους και παρελαύνοντες
μας διαχώρισαν με κάγκελα απ’ τους παράνομους και φρενοβλαβείς
εμάς τους άλλους, τους θεατές κι ανεπίσημους
ίσως γι’ αυτό μας θεωρούν λογικούς κι έντιμους! …
Γιώργος Τζαμαδάνης

ΚΑΛΕΣΜΑ ΑΓΩΝΑ

σε κάθε φοιτητή και σπουδαστή, σε κάθε εκπαιδευτικό φορέα, σε πολιτικές δυνάμεις

Ο λαός στο προσκήνιο


Η συγκυρία που διανύουμε χρωματίζεται από ανάταση του λαϊκού και νεολαιίστικου κινήματος απέναντι στην πολιτική της συγκυβέρνησης, της ΕΕ και του ΔΝΤ. Το ξεδίπλωμα της κρίσης κάνει περισσότερο από ποτέ εμφανές ότι η πολιτική αυτή στοχεύει στην πιο βίαιη αναίρεση των κεκτημένων και δικαιωμάτων του λαϊκού κινήματος. Τη στιγμή που ο παραγόμενος πλούτος φτάνει στο ζενίθ του, ενώ η ανεργία διογκώνεται, κοινωνικά αγαθά και δημοκρατικά δικαιώματα που κατακτήθηκαν από τους αγώνες του λαού θυσιάζονται στο βωμό του χρέους. Τώρα μας παρουσιάζουν την κρίση ως «ευκαιρία». Είτε ως «θυσία- αναγκαίο κακό» είτε ως «ευκαιρία» υπολόγιζαν χωρίς το λαό και τη νεολαία που το τελευταίο διάστημα έχουν προχωρήσει σε μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις, σε πανελλαδικές απεργίες, σε μορφές πάλης και αγώνα που ξεπερνούν τις αντοχές και τα όρια που γνωρίζαμε. Ο αποφασιστικός αγώνας μέχρι τέλους των απεργών στη Χαλυβουργία και όλων των εργαζομένων που βρίσκονται σε κινητοποιήσεις, που ολοένα και περισσότερο κάθε μέρα συμμετέχουν στις λαϊκές συνελεύσεις της γειτονιάς τους, στήνοντας δίκτυα αλληλεγγύης και αυτοοργάνωσης, οι φοιτητές που αντιστέκονται στην απαξίωση του πανεπιστημίου και των σπουδών τους καθημερινά και οι μέρες των μεγάλων μαζικών λαϊκών εκρήξεων που ζήσαμε, δείχνουν ότι αυτή η αντιλαϊκή πολιτική και αυτή η λαίλαπα μέτρων μπορούν να ανατραπούν οριστικά. Η νεολαία στο δρόμο του αγώνα



Μέσα σε αυτή την λαίλαπα, η νεολαία που καλείται σήμερα να ζήσει χειρότερα από κάθε άλλη γενιά, βγαίνει δυναμικά στο προσκήνιο με αγώνες που ξεπερνούν τα τείχη του Πανεπιστημίου, με αναβαθμισμένο ρόλο στη συμμετοχή της σε όλες τις κινητοποιήσεις του προηγούμενου διαστήματος. Το φοιτητικό και σπουδαστικό κίνημα με τους μεγάλους αγώνες του Σεπτεμβρίου και την συνεχή του δράση απέναντι στην προσπάθεια εφαρμογής κάθε πτυχής του νόμου δείχνει τον δρόμο της νίκης. Οι εκλογές των Συμβουλίων Διοίκησης που δεν έχουν διεξαχθεί σε κανένα ίδρυμα πανελλαδικά, η αντικατάσταση της πρώην υπουργού παιδείας και το πέρασμα της σκυτάλης στο Μπαμπινιώτη, πρόσωπο «γενικού κύρους», το πάγωμα των νόμων για το νέο πανεπιστήμιο, η προσπάθεια εκκίνησης ξανά ενός στημένου διαλόγου, είναι δείγματα μιας πραγματικής δυνατότητας του φοιτητικού κινήματος να βάλει αναχώματα στην επίθεση που εξαπολύει η συγκυβέρνηση στον χώρο της εκπαίδευσης. 
Το φοιτητικό και σπουδαστικό κίνημα στάθηκε μαχητικά απέναντι στην προσπάθεια αλλαγής συνολικά του κοινωνικού υποδείγματος για το Ελληνικό Πανεπιστήμιο και την τεχνική εκπαίδευση. Η επιμονή όχι μόνο στην υπεράσπιση της δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης, στα ενιαία και ισχυρά πτυχία που να αφορούν ένα γνωστικό αντικείμενο, στην υπεράσπιση του ασύλου, αλλά και ενάντια στην πολιτική κοινωνικής καταστροφής της κυβέρνησης, στις πολιτικές της Μπολόνια, της ΕΕ και του ΔΝΤ, αποτέλεσε εκείνο το πολιτικό πλαίσιο που μπορεί να γίνει και άξονας του αγώνα για την ενιαία πανεπιστημιακή εκπαίδευση χωρίς οικονομικούς και ταξικούς φραγμούς, χωρίς διαχωρισμό τεχνικής και ανώτατης εκπαίδευσης.

Επίθεση στην εργασία, επίθεση στην εκπαίδευση

Η εφαρμοζόμενη πολιτική διαγράφει για τη γενιά μας ένα μέλλον χειρότερο από ποτέ. Οι μειώσεις στους μισθούς και οι νέες συνθήκες εργασίας (ανεργία, ελαστική και ανασφάλιστη εργασία) στερούν από τη νεολαία το δικαίωμα για αξιοπρεπή ζωή και εργασία. 
Η προσπάθεια αλλαγής συνολικά του κοινωνικού υποδείγματος από την συγκυβέρνηση δεν θα μπορούσε να μην περνάει από την εκπαίδευση. Ο νέος εργαζόμενος που θα είναι ευέλικτος, παραγωγικός και πειθήνιος στην εργοδοσία, ικανός να στηρίξει την «ανάπτυξη» που επιβάλει το χρέος να το πληρώσουν οι δυνάμεις της εργασίας και όχι αυτοί που το δημιούργησαν χρειάζεται να εκπαιδευτεί σε ένα διαφορετικό πανεπιστήμιο από αυτό που ξέραμε. Σε ένα πανεπιστήμιο της αγοράς όπου:
Θα παρέχει διαλυμένα και κατακερματισμένα πτυχία χωρίς συλλογική κατοχύρωση, αποσυνδεδεμένa πλήρως με επαγγελματικά και εργασιακά δικαιώματα. 
Θα λειτουργεί πλήρως με ανταποδοτικά και επιχειρηματικά κριτήρια. Όποιος δεν είναι επικερδής, δε διασφαλίζει πόρους για το Ίδρυμα και δεν εναρμονίζεται με τα κριτήρια της Αξιολόγησης, δεν έχει θέση στο Πανεπιστήμιο. Άλλωστε, ένα τέτοιο Πανεπιστήμιο δε χωρά η Δημόσια και Δωρεάν εκπαίδευση.
Με εντατικούς ρυθμούς σπουδών που μαθαίνουν στο φοιτητή σήμερα πώς θα δουλεύει αύριο.
Ένα πανεπιστήμιο και ένα ΤΕΙ χωρίς δημοκρατικά δικαιώματα για τους φοιτητές του. Χωρίς άσυλο, χωρίς φοιτητικούς συλλόγους, χωρίς συλλογικές μορφές πάλης, χωρίς καμία εκπροσώπηση και δυνατότητα συλλογικής παρέμβασης για τη σχολή τους, το πανεπιστήμιο, τους όρους ένταξης στην εργασία. Ένα πανεπιστήμιο που η ιδέα για φοιτητικό έλεγχο θα φαντάζει ουτοπία.

Για το νικηφόρο φοιτητικό και σπουδαστικό κίνημα,Για το αγωνιστικό μέτωπο λαού και νεολαίας


Ο εργαζόμενος κόσμος και η νεολαία είναι τώρα που δεν πρέπει να σταματήσουν να παλεύουν, δεν πρέπει να σκύψουν το κεφάλι. Είναι ώρα για κλιμάκωση του αγώνα, για παλλαϊκό ξεσηκωμό. Η κυβέρνηση κοινωνικής καταστροφής σε σύμπλευση με την ΕΕ και το ΔΝΤ συγκρότησε το δικό της μαύρο μέτωπο. Απέναντι σε αυτό υπάρχει ανάγκη – δίπλα στους αγώνες και τα αιτήματα του κάθε χώρου που σήμερα αγωνίζεται σε ριζοσπαστική κατεύθυνση, από τα σωματεία μέχρι τις λαϊκές συνελεύσεις – να συγκροτηθεί ένα αγωνιστικό μέτωπο λαού και νεολαίας. 
Σε αυτό το μέτωπο θέλουμε το φοιτητικό κίνημα να αποτελέσει οργανικό κομμάτι. Στο δρόμο του νικηφόρου αγώνα που τόσα χρόνια χαράζει το φοιτητικό και σπουδαστικό κίνημα οφείλει να συνεχίσει και σήμερα, μη δίνοντας την δυνατότητα στην κυβερνητική πολιτική και όσους συμμαχούν με αυτή να απεμπλακούν από τα αδιέξοδά τους. Σε αυτή την κατεύθυνση καλούμε κάθε φοιτητή και σπουδαστή, εκπαιδευτικό φορέα, αγωνιστική πολιτική δύναμη να συναντηθούμε σε ένα μέτωπο πραγματικού συντονισμού των αγωνιζόμενων κομματιών που θα μπορέσει να αναδείξει τους επιμέρους κοινωνικούς αγώνες στον αναγκαίο πολιτικό αγώνα σήμερα για την ρήξη με την Ευρωπαϊκή Ένωση και την διαγραφή του χρέους, μέχρι την ενιαία πανεπιστημιακή εκπαίδευση και τον φοιτητικό και εργατικό έλεγχο. Θα αναδείξει τον άμεσο στόχο να ανατραπεί η αντιλαϊκή επίθεση κυβέρνησης – κεφαλαίου. Καμία αναμονή – καμία αυταπάτη σε εκλογικά / κοινοβουλευτικά παιχνίδια. Ακριβώς γιατί ο καθένας μας σε αυτήν την περίοδο καλείται να πάρει στα χέρια του τον αγώνα, ούτως ώστε όλα τα ρεύματα αντίστασης να συναντηθούν σε ένα ποταμό ανατροπής.


Με ριζοσπαστικούς συλλογικούς αγώνες,
Με αγωνιστικό μέτωπο νεολαίας – εργαζομένων,
Να βάλουμε τα σχέδιά τους σε κρίση!

ΕΝΙΑΙΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΚΙΝΗΣΗ

20 Μαρτίου 2012

ΜΕ 500 ΕΥΡΩ ΔΕΝ ΖΕΙΣ..ΕΞΕΓΕΙΡΕΣΑΙ!

Για να γίνει η 25η Μάρτη μια εκδήλωση οργής αγανάκτησης και πολιτικού αγώνα των «από κάτω»

Η σύγχρονη «Ιερά συμμαχία» κυβέρνησης-Ε.Ε.-ΔΝΤ θέτει το δίλημμα και θα το θέσει ακόμα πιο ωμά, ότι ή θα αποδεχθείτε να ζείτε με 500 ευρώ και να αποπληρώνετε το χρέος ή θα φύγουμε από το ευρώ και θα έρθει η καταστροφή. Πανηγυρίζουν σήμερα για το ότι κατάφεραν να ολοκληρώσουν τις διαδικασίες κουρέματος των ταμείων… Ξεχνούν όμως να πουν ότι «κουρεύουν» παράλληλα το παρόν και το μέλλον της νέας γενιάς και της εργαζόμενης πλειοψηφίας και τους καταδικάζουν σε ένα σύγχρονο εργασιακό μεσαίωνα καθώς ήδη από Μάιο-Ιούνιο προβλέπονται νέα μέτρα τουλάχιστον 11 δις ευρώ και νέα μείωση μισθών!  Σκοπεύουν μέσω της κάλπης να νομιμοποιήσουν την εφιαλτική πολιτική του κεφαλαίου και να ενσωματώσουν την λαϊκή οργή με δήθεν «αντιμνημονιακά» μορφώματα. Το κυβερνητικό πρόγραμμα της νέας συγκυβέρνησης ΝΔ – ΠΑΣΟΚ (ή και άλλων προθύμων) όμως είναι γνωστό, ήδη δημοσιοποιημένο και αποτελείται από το Μνημόνιο 2 (ότι ξέφυγε από το Μνημόνιο 1), και διαμορφώνεται μέχρι τις τελικές του λεπτομέρειες από τους «οικονομικούς δολοφόνους» της τρόικας και του ΣΕΒ, κάνοντας τις εκλογές να θυμίζουν ένα στημένο παιχνίδι στα μέτρα τους.
Απέναντι σε αυτή την βάρβαρη πολιτική, η λαϊκή οργή οφείλει να μετουσιωθεί σε ένα κίνημα ανατροπής. Σε σταθμό μαζικής έκφρασης της λαϊκής οργής αναδεικνύεται από λαϊκές συνελεύσεις και πρωτοβάθμια σωματεία η επέτειος της 25ης Μάρτη. Όπως στην 28η Οκτώβριου έτσι και τώρα, σε όλες τις πόλεις θα εκφραστεί η τάση της σύγκρουσης και της ανατροπής δείχνοντας ότι ο λαός αρνείται να γίνει σύγχρονος σκλάβος του κεφαλαίου και πως η επανάσταση του 1821 όπως και κάθε άλλη λαϊκή ανάταση ανήκουν στον λαό. Η λαϊκή οργή και η αναζήτηση ενός άλλου δρόμου, σε σύγκρουση με τις επιταγές των μνημονίων και τα συμφέροντα του κεφαλαίου, γιγαντώνεται και ψάχνει τρόπους να εκφραστεί και αυτό το γνωρίζουν τα κυβερνητικά επιτελεία και είναι αυτό που τους τρομάζει. Για αυτό το λόγο έχει εντέχνως δημιουργηθεί ένα κλίμα «σχεδιασμού εκτροπών» από ακραίες μειοψηφίες για να τρομοκρατηθεί ο κόσμος από τη μια, και από την άλλη προετοιμάζουν τους κατασταλτικούς της μηχανισμούς για να δημιουργήσουν υγειονομικές ζώνες γύρω από τους «επισήμους». Είναι και αυτό ένα δείγμα της αδυναμίας τους να συνεχίσουν να κυβερνούν όπως πριν. Οι παρελάσεις από μιλιταριστικό χουντικό κατάλοιπο που στόχος τους ήταν η ένταξη της νεολαίας σε ένα ομοιόμορφο τρόπο σκέψης και δράσης, μετατρέπονται σε πεδίο παρέμβασης του λαϊκού παράγοντα. Εντύπωση πάντως προκαλεί η στάση της επίσημης αριστεράς καθώς από τη μία το ΚΚΕ εντείνοντας την προβοκατορολογία προετοιμάζει τη απουσία του, και ο ΣΥΡΙΖΑ για μια ακόμη φορά αμφιταλαντεύεται.
Εμείς από την πλευρά μας στοχεύουμε όλη αυτή η οργή, η αγανάκτηση και ο θυμός που δίκαια νιώθει ο κόσμος να μετουσιωθεί σε έναν ορμητικό πολιτικό αγώνα για την ανατροπή της επίθεσης και των πολιτικών της εκφραστών, για να ανοίξει ο δρόμος για μια άλλη κοινωνία. Οι χούντες δεν γκρεμίζονται με σπασμωδικές κινήσεις ή προπηλακισμούς, χρειάζεται οργανωμένος αγώνας διαρκείας για την ανατροπή τους. Ιδιαίτερο ρόλο σε αυτό το σταθμό της αντιπαράθεσης με τις συνασπισμένες δυνάμεις του κεφαλαίου οφείλει να παίξει η νεολαία. Η νεολαία που της κλέβουν το παρόν και το μέλλον, η νεολαία που της προετοιμάζουν μια οδύσσεια ανασφάλειας ανεργίας και περιπλάνησης οφείλει να έχει τη δική της αγωνιστική φωνή. Μαθητές, φοιτητές, άνεργοι, σκληρά εργαζόμενοι νέοι, οφείλουν να ενώσουν τις φωνές τους με τον λαό, να ενώσουν το μέλλον τους με την πάλη όλου του λαού.

Και στην Πάτρα παρέλαση θα κάνει ο μαχόμενος λαός! Όλοι στους δρόμους!

Οργή λαού ξεσηκωμός παντού! Να διώξουμε την νέα «Ιερή συμμαχία» κυβέρνησης-Ε.Ε.-ΔΝΤ. -κεφαλαίου

8 Μαρτίου 2012

“ΚΑΛΩΣΟΡΙΣΜΑ” ΣΤΟΝ ΝΕΟ ΥΠΟΥΡΓΟ ΤΗΣ ΠΑΙΔΕΙΑΣ

Εδώ και κάποιες ώρες ο νέος Υπουργός παιδείας της διορισμένης κυβέρνησης Παπαδήμου είναι ο Γ. Μπαμπινιώτης. Δηλαδή σύμφωνα με το «Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας» που έχει γραφτεί από τον ίδιο, ο Γ. Μπαμπινιώτης είναι υπουργός της:  
χούντα (η) [χωρ. γεν. πληθ.] (α) ομάδα πολιτικών που καταλαμβάνει την κυβερνητική εξουσία (για χώρες της Λατινικής Αμερικής) (β) (γενικότ.) ομάδα πολιτικών και στρατιωτικών που καταλαμβάνουν την εξουσία με πραξικόπημα και επιβάλλουν με τη δύναμη των όπλων δικτατορικό καθεστώς: η ~ των στρατηγών στην Αργεντινή || η ~ των συνταγματαρχών στην Ελλάδα (γ) (μτφ.) χαρακτηρισμός πολιτικής εξουσίας που ενεργεί αυταρχικά και δεν λαμβάνει υπόψη τη λαϊκή βούληση|
Η πείρα της νεολαίας και των εργαζομένων μέχρι στιγμής έχει δείξει ότι οι χούντες πέφτουν με εξέγερση, δηλαδή με:
εξέγερση (η) [μτγν] {-ης κ. –έρσεως, –έρσεις, –έρσεων} η μαζική και δυναμική κινητοποίηση εναντίον οποιασδήποτε αρχής: η ~ του Πολυτεχνείου || ξέσπασε ~ ||ένοπλη ~ (λαϊκ.) ξεσηκωμός. ΣΧΟΛΙΟ λ. επανάσταση.
Μία εξέγερση που θα ανατρέψει και τον νόμο της προκατόχου του και τον ίδιο και το μαύρο μέτωπο συγκυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ-κεφαλαίου. Δηλαδή θα φέρει την:
ανατροπή (η) 1. (α) το αναποδογύρισμα, η απώλεια της ισορροπίας και η πτώση (β) υδραυλικό σύστημα για την ανύψωση και το άδειασμα της καρότσας φορτηγών 2. (μτφ) η βίαιη πτώση, η κατάλυση (της υπάρχουσας τάξης, καθεστώτος, ηγέτη) η ~ του τύραννου 3. Η ριζική μεταβολή προς το αντίθετο ΣΥΝ αναστροφή 4. (μτφ) η απόδειξη ότι κάτι δεν ισχύει ΣΥΝ αντίκρουση, ανασκευή ΑΝΤ ενίσχυση, στήριξη, θεμελίωση 5.(μτφ) η ακύρωση, η ματαίωση: η ~ των σχεδίων κάποιου. |
Ούτε σιωπής, ούτε υποταγής, είμαστε η γενιά της ανατροπής!

Λίγα λόγια για το "έργο" του νέου υπουργού: http://thepressproject.gr/details.php?id=14591

7 Μαρτίου 2012

ΚΑΤΣΕ ΚΑΛΑ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ

Είχαμε και στο παρελθόν αναφερθεί στο μεγαλείο του παιδαγωγού Τριανταφύλλου. Το βιογραφικό του τα ‘χει όλα. Πρόβληματα στην εξεταστική των επί πτυχίω φοιτητών, καταδίκη μαζί με πολλούς άλλους καθηγητές των καταλήψεων του Σεπτέμβρη, τραμπουκισμοί και βία εναντίων φοιτητών που εφάρμοζαν την απόφαση του Συλλόγου και τώρα υποψήφιος για τα συμβούλια διοίκησης…. Άλλη μια «χρυσή σελίδα» στο βιογραφικό του και συνεχίζει ακάθεκτος προς το παρόν… 
  Η στάση του αυτή βέβαια δεν πέφτει από τον ουρανό, χρόνια τώρα έχει μια ιδιαίτερα αυταρχική συμπεριφορά ειδικά προς τις δυνάμεις του κινήματος. Αυτό που είναι δεδομένο είναι ότι αποτελεί "πρότυπο" του νέου τύπου καθηγητή που θέλει να επιβάλλει το νέο πανεπιστήμιο της αγοράς. Για αυτό το λόγο άλλωστε από επαγγελματική σκοπιά είναι πολύ καλή περίπτωση για να στελεχώσει τη νέα αυταρχική διοίκηση του Πανεπιστημίου… Φιλικός προς τις επιχειρήσεις και διαφημιστής των εταιριών και της επιχειρηματικής λειτουργίας του πανεπιστημίου, υιοθετώντας και τις ανάλογες αγοραίες αξίες, και εχθρικός προς τους φοιτητές και ιδιαίτερα προς όσους δεν σκύβουν το κεφάλι και κινητοποιούνται!
Τα Συμβούλια αυτά αποτελούν άμεση εφαρμογή του νόμου καθώς είναι υπεύθυνα για να ορίσουν την στρατηγική κατεύθυνση του Πανεπιστημίου (εσωτερικός κανονισμός, χορηγίες, συμφωνίες με τις επιχειρήσεις κλπ) και είναι υπεύθυνα για το προυπολογισμό των Ιδρυμάτων. Σύσσωμη η πανεπιστημιακή κοινότητα που είναι ενάντια στον νέο νόμο έσπευσε με πρωτοβουλία των διοικητικών υπαλλήλων να αποκλείσει το γραφείο που δηλώνονταν οι υποψήφιοι. Παρόλα αυτά στην πρεμούρα τους να εφαρμόσουν τον νόμο τα φερέφωνα της κυβέρνησης (η εφορευτική επιτροπή και οι υποψήφιοι) δέχτηκαν τις δηλώσεις ηλεκτρονικά!!! Κάτι που δεν προβλέπεται πουθενά αλλά προφανώς την επίκληση στη νομιμότητα τη θυμόμαστε όταν μας συμφέρει…
Να γνωρίζουν καλά λοιπόν η κυβέρνηση και η Διαμαντοπούλου και κάθε φερέφωνό του πως το φοιτητικό κίνημα μέσα από τη δημοκρατία των Γενικών Συνελεύσεων και σε συμπόρευση και συντονισμό με τα υπόλοιπα αγωνιζόμενα κομμάτια στο πανεπιστήμιο θα ανατρέψει τα σχέδια της κυβέρνησης, της ΕΕ και του ΔΝΤ για την εκπαίδευση! Θα είμαστε εκεί σε κάθε μάχη, μικρή η μεγάλη, από τις εκλογές για τα Συμβούλια Διοίκησης ως τις μεγάλες εργατικές κινητοποιήσεις του έρχονται, για να πέσει η συγκυβέρνηση και το μαύρο μέτωπο ΕΕ-ΔΝΤ και μαζί και όλη η βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζει.
 

ΚΑΛΟΥΜΕ ΤΟΝ ΚΑΘΗΓΗΤΗ ΤΡΙΑΝΤΑΦΥΛΛΟΥ ΝΑ ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙ ΑΠΟ ΤΗΝ ΥΠΟΨΗΦΙΟΤΗΤΑ ΤΟΥ

ΤΑ ΣΥΜΒΟΥΛΙΑ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ ΔΕΝ ΘΑ ΣΥΣΤΑΘΟΥΝ –Ο ΝΕΟΣ ΝΟΜΟΣ ΠΛΑΙΣΙΟ ΘΑ ΑΝΑΤΡΑΠΕΙ

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ

6 Μαρτίου 2012

Η ΝΕΟΛΑΙΑ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΠΡΑΣΙΝΗ ΣΚΥΛΛΑ ΚΑΙ ΣΤΗ ΜΠΛΕ ΧΑΡΥΒΔΗ


Όχι στο πράσινο...

Οι συνάδελφοι της ΔΑΠ μάλλον λένε ψέμματα όταν αναφέρουν ότι μόνο το ΠΑΣΟΚ και οι ξεπουλημένοι εργατοπατέρες του έσυραν τον λαό στην εξαθλίωση και την φτώχεια. Θέλουν να μας πείσουν ότι η ΔΑΠ και η Νέα Δημοκρατία δεν έχουν σχέση με τον κοινωνικό πόλεμο ενάντια στα δικαιώματα του λαού και της νεολαίας. Γιατι άραγε η ΔΑΠ δεν βγάζει άχνα για αυτό το κομμάτι του αντιλαικού στρατοπέδου; Μήπως γιατι εδώ και χρόνια έχει συμβάλλει και αυτή στην ακολουθούμενη αντιλαϊκή πολιτική; Συναινεί και υποστηρίζει την πολιτική του ΔΝΤ, της ΕΕ και των τραπεζιτών που καταργεί εν μία νυκτή δικαιώματα και κατακτήσεις του εργατικού και λαϊκού κινήματος, βυθίζει το λαό στη φτώχια και ξεπουλά τη δημόσια περιουσία. Αντίστοιχα και στην παιδεία η ΔΑΠ ήταν πάντα κύριος υποστηρικτής της κυβερνητικής πολιτικής και εχθρός των κινημάτων εναντίον αυτής. Τα ΝΑΙ της ΔΑΠ αντιστοιχούσαν στη δημιουργία ιδιωτικών πανεπιστημίων, την αξιολόγηση, τους managers και τις πιστωτικές μονάδες, τις διαγραφές φοιτήτων, και όλων των αντιδραστικών αλλαγών που κάνουν το πανεπιστήμιο επιχειρηματικό κάτεργο για λίγους. Με σκοπό να διαμορφώσουν την νέα γενιά εργαζομένων που ονειρεύεται η ΔΑΠ του φθηνού, ευέλικτου και πειθήνιου εργαζόμενου που δεν θα έχει αναπαραστάσεις από συλλογικούς αγώνες. Το μόνο ΟΧΙ που ψέλλιζε ήταν ενάντια στις καταλήψεις και στους αγώνες αλλά και επιλεκτικά ενάντια στη βία (δηλαδή ποτέ όχι στην εργοδοτική, κατασταλτική βία του κεφαλαίου ή στην παρακρατική δολοφονία του Τεμπονέρα από Οννεδίτες)

...ναι στο μπλέ!!!

Το κύριο νόημα των επικοινωνιακών αλλά βαθιά πολιτικών κόλπων της ΔΑΠ έχει το εξής μήνυμα. Δαγκωτό ΝΔ! Ναι στη «σωτηρία» των εκλογών όπου παρεμπιπτόντως διαμηνύεται σε όλα τα επίπεδα ότι οποιαδήποτε «αντιμνημονιακή» λύση δεν θα είναι ανεκτή από τους δανειστές… Άρα πως «θα αλλάξουν όλα» χωρίς ρήξη με την Ε.Ε. και το ΔΝΤ, χωρίς σύγκρουση με το κεφάλαιο και τις επιλογές του; Το μόνο που θέλουν είναι μια φρέσκια λαϊκή νομιμοποίηση για να μας τα πάρουν όλα.
Συνεπώς το ναι στην γενιά που θα τα αλλάξει όλα, είναι ένα μάθημα υποταγής. Σκύψε το κεφάλι, κοίτα την πάρτυ σου, το πτυχίο σου και η ΔΑΠ θα σε βοηθήσει με τις σημειώσεις της τα πάρτυ και τις κλίκες της αφού βέβαια την στηρίξεις. Την ίδια ώρα το πανεπιστήμιο θα παράγει στρατούς ανέργων και θα πληρώνεις ακόμη και τον αέρα που αναπνέεις...

Εμείς στο μάθημα αυτό θα μείνουμε μετεξεταστέοι! Υπάρχει και άλλος δρόμος!

Από τη μερία μας λέμε ένα ξεκάθαρο όχι σε αυτή τη πολιτική και σε όσους ελπίζουν οτι θα γίνουμε μια  γενιά χωρίς μελλον. Αυτό που πρέπει η γενιά μας με δύναμη να βρωντοφωνάξει είναι ότι δεν δέχεται να γίνει χαμένη γενιά για την κερδοφορία του κεφαλαίου. Με όπλο τη συλλογικότητα και τον αγώνα για όλα τα ζητήματα κόντρα στο μαύρο μέτωπο κυβέρνησης – Ε.Ε. – ΔΝΤ. Υπάρχει και άλλος δρόμος και η γενιά μας θα τολμήσει να τον περπατήσει με έξοδο από την Ε.Ε., και διαγραφή του χιλιοπληρωμένου χρέους, για μια ζωή που θα είναι αξιοβίωτη και όχι α-βίωτη.


«Εμείς, ο καθένας από μας, κρατάμε μέσα στη γροθιά 

μας τους κινητήριους ιμάντες του σύμπαντος.»


Βλάντιμιρ Μαγιακόφσκι


ΟΛΗ Η ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΙΣ ΓΕΝΙΚΕΣ ΣΥΝΕΛΕΥΣΕΙΣ! 

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ Ε.Α.Α.Κ. ΓΙΑ ΤΟ ΜΠΛΟΚΑΡΙΣΜΑ ΤΩΝ ΣΥΜΒΟΥΛΙΩΝ ΔΙΟΙΚΗΣΗΣ

ΝΟΜΟΣ ΟΙ ΛΑΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ…

Με φόντο το πανελλαδικό μπλοκάρισμα των εκλογών για τα συμβούλια διοίκησης από τη Θεσσαλονίκη μέχρι την Αθήνα και την Κρήτη από φοιτητές και εργαζόμενους στο πανεπιστήμιο, το Υπουργείο Παιδείας και τα αστικά ΜΜΕ κάνουν λόγο για ισχνές μειοψηφίες που κάνοντας χρήση βίας και αντιδημοκρατικών μεθόδων δεν επιτρέπουν την απρόσκοπτη εφαρμογή του νόμου 4009, ενός νομού του κράτους- της σύγχρονης χούντας- που ψηφίστηκε από τη συντριπτική πλειοψηφία του κοινοβουλίου. Ταυτόχρονα το υπουργείο απειλεί με διακοπή της χρηματοδότησης ακόμα και με τη μη αναγνώριση των πτυχίων που παρέχουν, σχολές και τμήματα που δεν εφαρμόζουν το νόμο. Όσο για την ομαλότητα εντός του πανεπιστήμιου, που παραδοσιακά την εγγυούνταν οι καθεστωτικές παρατάξεις, ΔΑΠ και ΠΑΣΠ, προνομιακοί σύμμαχοι της εκάστοτε κυβέρνησης στις αντεκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις, τώρα που αυτές αδυνατούν να παίξουν ικανοποιητικά το ρόλο τους, έχουν πιάσει δουλειά τα ΜΑΤ και οι εισαγγελείς.

Δεν δεχόμαστε μαθήματα δημοκρατίας από μια διορισμένη κυβέρνηση που βυθίζει το λαό στην πείνα και τη φτώχεια ψηφίζοντας τα μνημόνια μέσα στη Βουλή και σκορπώντας την τρομοκρατία των ΜΑΤ στους χιλιάδες εργαζόμενους που αγωνίζονται για την ανατροπή της. Γι’ αυτούς δημοκρατία είναι η δημοκρατία των αγορών και νομός οι ανάγκες του κεφαλαίου. Η κυβέρνηση μιλάει για μειοψηφίες εντός των σχολών που λόγω ιδιοτελών συμφερόντων εχθρεύονται το νόμο, ενώ ταυτόχρονα δεν έχει βρει κανένα προνομιακό σύμμαχο, στην αποστολή της για το τσάκισμα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, εντός του πανεπιστήμιου (εκτός από μεμονωμένες φαιδρές προσωπικότητες). Κι αυτό όχι γιατί ξαφνικά όλοι γίνανε υπερασπιστές των λαϊκών συμφερόντων (από πρυτανικές αρχές μέχρι καθεστωτικές παρατάξεις) αλλά γιατί κάνεις δεν μπορεί να αναστρέψει και να σταθεί απέναντι στο κλίμα απονομιμοποίησης του νόμου Διαμαντοπούλου έτσι όπως αυτό διαμορφώθηκε μέσα από τις Γενικές Συνελεύσεις των φοιτητών και τις κινητοποιήσεις τους το Σεπτέμβρη και τον Οκτώβρη. Είναι προφανές πως το σύνολο των συλλόγων φοιτητών, καθηγητών και εργαζομένων που στρέφονται ενάντια στο νόμο Διαμαντοπούλου αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία εντός του ελληνικού πανεπιστήμιου. Για εμάς μειοψηφία είναι το στρατόπεδο της λυκοσυμμαχίας κυβέρνησης-ΕΕ-ΔΝΤ-κεφαλαίου και οι ελάχιστοι πλέον υποστηρικτές τους, οι δυνάμεις καταστολής και τα παπαγαλάκια των αστικών ΜΜΕ.


Οι απειλές του υπουργείου για διακοπή της χρηματοδότησης των ιδρυμάτων θα πέσουν στο κενό. Είναι πιο ξεκάθαρο από ποτέ πως πυρήνας της πολιτικής τους και στόχος τους είναι να οδηγηθούν τα ΑΕΙ και ΤΕΙ στον οικονομικό αφανισμό με τους μειωμένους προϋπολογισμούς, την εγκατάλειψη της φοιτητικής μέριμνας, τα κενά σε προσωπικό, τις απολύσεις και τελικά σε ανεύρεση πόρων από επιχειρήσεις κάτι που θα σημάνει και την ολοκληρωτική παράδοση του πανεπιστήμιου στα συμφέροντα της αγοράς. Συμφέροντα που προφανώς είναι αντίθετα στα συμφέροντα των φοιτητών για δωρεάν σπουδές που θα εξασφαλίζουν εργασιακά-επαγγελματικά δικαιώματα, στα συμφέροντα των εργαζόμενων στο πανεπιστήμιο για αξιοπρεπή δουλεία και το συμφέρον του λαού για ένα πανεπιστήμιο στραμμένο στις ανάγκες του και όχι στις ανάγκες του κεφαλαίου.

Όσα δε φτάνουν οι εκβιασμοί του υπουργείου προσπαθούν να τα καταφέρουν με τη βία των ΜΑΤ μέσα στα ιδρύματα (προσαγωγές φοιτητών μέσα από το ΤΕΙ Λαμίας) αλλά και τις διώξεις του εισαγγελέα εναντίον αγωνιζόμενων φοιτητών, εργαζομένων και καθηγητών (ΑΠΘ). Θέλουν να δικάσουν όσους αντιστέκονται στην εφαρμογή του νέου νόμου. Εμείς τους δηλώνουμε ξεκάθαρα. Θα συνεχίσουμε να αγωνιζόμαστε για την υπεράσπιση της Δημόσιας Δωρεάν Παιδείας, για τα σύγχρονα δικαιώματα μας σε εργασία και δημοκρατία. Κατηγορούν τους αγωνιστές για βία και παρανομία. Θα συνεχίσουμε να είμαστε παράνομοι στον κοινωνικό μεσαίωνα που ετοιμάζετε και θα χρησιμοποιήσουμε όλα τα μέσα για να τον ανατρέψουμε.

Να γνωρίζει καλά λοιπόν η κυβέρνηση και η Διαμαντοπούλου πως το φοιτητικό κίνημα μέσα από τη δημοκρατία των Γενικών Συνελεύσεων και σε συμπόρευση και συντονισμό με τα υπόλοιπα αγωνιζόμενα κομμάτια στο πανεπιστήμιο θα ανατρέψει τα σχέδια της κυβέρνησης, της ΕΕ και του ΔΝΤ για την εκπαίδευση! Θα είμαστε εκεί σε κάθε μάχη, μικρή η μεγάλη, από τις εκλογές για τα Συμβούλια Διοίκησης ως τις μεγάλες εργατικές κινητοποιήσεις του έρχονται, για να πέσει η συγκυβέρνηση και το μαύρο μέτωπο ΕΕ-ΔΝΤ και μαζί και όλη η βάρβαρη αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζει.

...ΑΣ ΤΟΝ ΕΠΙΒΑΛΟΥΜΕ