26 Φεβρουαρίου 2012

ΤΟ ΚΑΡΝΑΒΑΛΙ



Απο την χορωδία των πολιτικών κρατουμένων στις γυναικείες φύλακες Αβέρωφ. κατά τον εμφύλιο και μετά. Η ηχογράφηση έγινε 30 χρόνια μετά το 1977, από ένα τμήμα της χορωδίας. Εδώ γράφουμε αυτά που θέλουμε να εμφανίζονται μετά το "Διαβάστε περισσότερα".

24 Φεβρουαρίου 2012

ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ Η ΑΝΕΡΓΙΑ…


Ενώ θα περίμενε κανείς η πρώτη συνέλευση της χρονιάς, που γίνεται μάλιστα μετά από τα νέα νέα μέτρα αλλά και την δυναμική απάντηση του κινήματος, να αποτελεί ένα πραγματικό γεγονός για τη σχολή μας όπου μέσα από πλούσια συζήτηση οι φοιτητές θα ψηλαφούσαν μια απάντηση απέναντι σε όσα μας φέρνει η χούντα συγκυβέρνησης-Ε.Ε.-ΔΝΤ, η πραγματικότητα ήταν διαφορετική… Ενώ η σχολή ήταν κάτι παραπάνω από γεμάτη από κόσμο, αντί να σφύζει από οργή απέναντι στα μέτρα που λεηλατούν κάθε πτυχή της ζωής μας, και από πολιτικά πηγαδάκια (όπως συμβαίνει σε όλη την κοινωνία) …αγκομαχούσαν τα γεμάτα αμφιθέατρα από στοιβαγμένους φοιτητές για παρακολούθηση και το κυρίαρχο κλίμα στη σχολή ήταν ο απόηχος της (τσεκουροφόρας) εξεταστικής. Όπως όμως επισημαίνει ο τίτλος του κειμένου, πέρα από την πίεση να πάρουμε κάποια στιγμή το πτυχίο (πίεση που εντείνεται και από την οικονομική κατάσταση των γονιών μας) αν δεν ασχοληθούμε σήμερα με την αυριανή μας εργασιακή προοπτική αλλά και με όλα τα υπόλοιπα σοβαρά πολιτικά θέματα της εποχής μας τότε ίσως αύριο να είναι πολύ αργά… Πραγματικά δεν υπάρχει πιο αδιέξοδη λύση από τον επίπονο ατομικό δρόμο για την απόκτηση του πτυχίου, μέσα σε έναν ωκεανό διαλυμένων εργασιακών σχέσεων, ανυπαρξίας συλλογικών συμβάσεων και ανεργίας. Ενός πτυχίου που μάλιστα δεν θα είναι …πτυχίο με επαγγελματικά εργασιακά και μορφωτικά δικαιώματα αλλά μια άμορφη σούπα από συσσωρευμένες πιστωτικές μονάδες - πραγματικό διαβατήριο για την ανεργία. Αν ο ξύλινος λόγος της αριστεράς δεν μπορεί να πείσει για το αδιέξοδο του «σώζων εαυτό σωθήτω», τότε μάλλον πιο πειστική είναι η αδυσώπητη πραγματικότητα του 1.000.000 (και πλέον) υπερπτυχιούχων ανέργων, και μιας γενιάς πού από «γενιά των 700 ευρώ» βλέπει τη μπίλια της ονομασίας της (προς το παρόν) να κάθεται στο 400…
Εκεί που πρέπει να γίνει η αντιστροφή με την τωρινή κατάσταση και η τομή με τον εαυτό μας είναι στο αναπόφευκτο και στο δήθεν μονόδρομο της τωρινής κατάστασης. Όπως δεν ήταν μονόδρομος το μνημόνιο για την «αποφυγή της χρεωκοπίας», έτσι και τώρα δεν είναι μονόδρομος το δίλλημα «μισθοί 400 ευρώ ή ανεργία». Και ανεργία και «κινέζικοι» μισθοί και «δια βίου» κυνήγι δεξιοτήτων και ανταγωνισμός για ένα κομμάτι ψωμί θα σημάνει η συνέχιση αυτής της κανιβαλικής πολιτικής. Αυτό που πρέπει η γενιά μας με δύναμη να βρωντοφωνάξει είναι ότι δεν δέχεται να γίνει χαμένη γενιά για την κερδοφορία του κεφαλαίου. Με όπλο τη συλλογικότητα και τον αγώνα για όλα τα ζητήματα κόντρα στο μαύρο μέτωπο κυβέρνησης – Ε.Ε. – ΔΝΤ. Υπάρχει και άλλος δρόμος και η γενιά μας θα τολμήσει να τον περπατήσει με έξοδο από την Ε.Ε., και διαγραφή του χιλιοπληρωμένου χρέους, για μια ζωή που θα είναι αξιοβίωτη και όχι α-βίωτη.

ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΦΟΒΟ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΥΠΟΤΑΓΗ ΤΗ ΛΥΣΗ ΘΑ ΤΗ ΔΩΣΟΥΝ ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΜΑΣ

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ

ΚΑΤΑΖΗΤΟΥΝΤΑΙ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ

Η κυβέρνηση του μαύρου μετώπου ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ σε μια απελπισμένη προσπάθεια να τρομοκρατήσει όσους αγωνίζονται ενάντια στην αντιεκπαιδευτική πολιτική που οδηγεί το δημόσιο και δωρεάν πανεπιστήμιο στην κατάρρευση, προέβη μέχρι και σε διώξεις ενάντια στους φοιτητές!
"Με παραγγελία του Εισαγγελέα Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης διεξάγεται κατεπείγουσα προκαταρκτική εξέταση και ζητούνται από την Γραμματεία της Πρυτανείας του ΑΠΘ στοιχεία του Πρύτανη, των μελών του ΔΣ του ΕΣΔΕΠ ΑΠΘ, του Προέδρου των Διοικητικών ΑΠΘ και φοιτητών απο ΜΑΣ, ΕΑΑΚ και ΑΡΕΝ που παρενέβησαν στην συνεδρίαση της ΟΕ στις 8/2/2012."

Κατανοούμε πολύ καλά, ότι η συγκυβέρνηση του μαύρου μετώπου βρίσκεται σε πανικό μετά τις μεγαλειώδεις κινητοποιήσεις σε όλη την Ελλάδα την Κυριακή 12-2-2012. Κατανοούμε το φόβο της κατάρρευσης που βιώνει η συγκυβέρνηση κάθε μέρα που περνά, κάθε μέρα που θεριεύει όλο και παραπάνω η οργή του λαού μας. Κατανοούμε την αμηχανία που νιώθει η Υπουργός Παιδείας όταν αδυνατεί -παρά τις εκβιαστικές απειλές της- να πείσει να ιδρύματα να εκλέξουν Συμβούλια Διοίκησης.

Και ακριβώς επειδή κατανοούμε όλα τα παραπάνω, ξεκαθαρίζουμε προς τους αντιπάλους του φοιτητικού κινήματος: τη συγκυβέρνηση, το κεφάλαιο και το Υπουργείο Παιδείας. Η τρομοκρατία σας, δε μας σταματά. ΔΕ ΜΑΣ ΦΟΒΙΖΕΤΕ, ΜΑΣ ΕΞΟΡΓΙΖΕΤΕ! Να γνωρίζουν καλά όλοι αυτοί που πίνουν καθημερινά το αίμα του λαού μας και της νεολαίας μας, ότι οι φοιτητές δε θα υποχωρήσουν, αντιθέτως θα αγωνιστούμε μέχρι τέλος για να διεκδικήσουμε το αυτονόητο δικαίωμά μας για δημόσια δωρεάν εκπαίδευση, το δικαίωμά μας για μια ζωή με αξιοπρέπεια.

16 Φεβρουαρίου 2012

ΑΠΟΡΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ

Το νέο έτος απ' ότι φαίνεται θα είναι το πιο κρίσιμο για την πορεία της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης. Οι προϋπολογισμοί των ιδρυμάτων για το 2012 μας στέλνουν κάποια πρώτα μηνύματα όπως και ο νέος κρατικός προϋπολογισμός που η ψήφισή του ήταν το πρώτο βήμα της συγκυβέρνησης των ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ. Αλήθεια γιατί την ίδια στιγμή που οι κρατικές δαπάνες στον προϋπολογισμό ανέρχονται στα 170δις περίπου η παιδεία και η υγεία αντιμετωπίζουν σοβαρό πρόβλημα στη λειτουργία τους; Φταίει το υπέρογκο δημόσιο, οι αιώνιοι φοιτητές και οι υπεράριθμοι συνταξιούχοι; Ας ρίξουμε μια ματιά λοιπόν πως κατανέμονται αυτά τα 170δις του κρατικού προϋπολογισμού, τι θέλει να πετύχει με αυτό η κυβέρνηση και η ΕΕ και τι αυτό σημαίνει για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, για τους φοιτητές και τους εργαζόμενους σ' αυτήν. 
Την ίδια στιγμή λοιπόν που το 71,1% του προϋπολογισμού (120,9δις) πηγαίνει για τόκους, χρεολύσια και για την ενίσχυση των τραπεζών, οι δαπάνες για το ΝΑΤΟ αυξάνονται κατά 16,8% και για το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη κατά 4,4% μόλις το 11,4% των δαπανών (19,4δις) αφορούν μισθούς και συντάξεις και 10,1% (17,1δις) προορίζονται για παιδεία, υγεία, ασφαλιστικά ταμεία, συγκοινωνίες.

Συγκεκριμένα για την παιδεία οι δαπάνες έπεσαν στο 2,75% του ΑΕΠ που είναι οι πιο χαμηλές των τελευταίων δεκαετιών, έτσι οι λειτουργικές δαπάνες για τα σχολεία μειώνονται κατά 83,3% για την πρωτοβάθμια και κατά 57,8% για τη δευτεροβάθμια. Παρόμοια είναι και η κατάσταση στη τριτοβάθμια εκπαίδευση με την πλειοψηφία των ιδρυμάτων να έχουν καταρτίσει προϋπολογισμούς μειωμένους κατά 50% σε σχέση με πέρσι! Το μόνο κονδύλι το οποίο αυξήθηκε είναι αυτό για τη Δια Βίου Μάθηση

Τι είναι τα προγράμματα Δια Βίου Μάθησης;

Είναι ευέλικτα και υπερεξειδικευμένα προγράμματα σπουδών που αφορούν τις ανάγκες τις εργοδοσίας για τη γρήγορη κατάρτιση των εργαζομένων οι οποίοι μέσω αυτών θα λαμβάνουν πιστωτικές μονάδες. Αναγκάζει τους αποφοίτους σε ένα διαρκές κυνήγι σκόρπιων και αποσπασματικών πακέτων κατάρτισης ανάλογα με τις εκάστοτε ανάγκες της αγοράς. Διάταξη που επισημοποιεί ότι τα πτυχία δε θα έχουνε κανένα επαγγελματικό δικαίωμα, ενώ προωθούν τη λογική της προσέλκυσης επενδύσεων από το πανεπιστήμιο, ενώ ταυτόχρονα ενισχύουν την ιδιωτική εκπαίδευση αφού πολλά αντίστοιχα σεμινάρια απόκτησης επαγγελματικών δικαιωμάτων πραγματοποιούνται από ΚΕΣ. Ο νέος Νόμος έχει ανοίξει το παράθυρο ούτως ώστε αυτά τα προγράμματα να γίνονται επί πληρωμή υποχρεώνοντας τους φοιτητές από την μια να «τρέχουν δια βίου» για το προσωπικό φάκελο προσόντων τους και από την άλλη να πληρώνουν τα προγράμματα αυτά. Η Σύγκλητος του Πανεπιστημίου Πάτρας με πραξικοπηματικό τρόπο, παρά την αντίθετη στάση των φοιτητών ενέκρινε το πλαίσιο λειτουργίας των Προγραμμάτων Δια Βίου Μάθησης. Το Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών πιστό στις επιταγές του υπουργείου ενέκρινε (στη ζούλα) ήδη 2 υπερεξειδικευμένα προγράμματα («Εντατική Υδατοκαλλιέργεια σε ανακυκλούμενο νερό – Προστασία Περιβάλλοντος», «Σύγχρονες Εξελίξεις στις Θαλάσσιες Κατασκευές») δείχνοντας τον δρόμο που οδηγούν τα διαβίου : σήμερα ειδίκευση στις θαλάσσιες κατασκευές, αύριο στις ξύλινες και μεθαύριο στη δια βίου ανεργία…

Τι θα σημάνουν όμως όλα αυτά για τους φοιτητές και τους εργαζόμενους μες στα ιδρύματα;

Δίδακτρα: Είναι ζήτημα χρόνου να μας ζητήσουν να πληρώνουμε προκειμένου να συνεχίσουμε και να ολοκληρώσουμε τις σπουδές μας. Πώς άλλωστε θα μπορούσαν να λειτουργήσουν τα ιδρύματα την ίδια στιγμή που 1δις την εβδομάδα απ' τον προϋπολογισμό πάει στις τράπεζες για τοκοχρεολύσια; “Πλήρωνε λοιπόν” μας λένε για ένα πιστοποιητικό-διαβατήριο για την ανεργία ή στην καλύτερη για μια δουλειά των 500 ευρώ. Διαμορφώνεται έτσι μια παιδεία για λίγους, αφού οι νέοι από φτωχές και λαϊκές οικογένειες δεν θα μπορούν να σπουδάσουν ή θα αναγκάζονται να δουλέψουν όταν οι άνεργοι είναι πάνω από 1εκ. 

Φοιτητική μέριμνα: Συγγράμματα; Σίτιση και στέγαση; Όλα αυτά είναι πολυτέλειες στην εποχή των μνημονίων και του Πανεπιστημίου της αγοράς. Ήδη πολλά απ' τα συγγράμματα που δίνονταν έχουν κοπεί σε ορισμένες σχολές, με κατεύθυνση, όπως φαίνεται και απ' τον νέο νόμο, την πλήρη κατάργησή τους και την αντικατάστασή τους το πολύ από ηλεκτρονικές σημειώσεις. 
Όσο αφορά τη σίτιση και τη στέγαση, λόγω των απολύσεων και της υποχρηματοδότησης, θα είναι αδύνατον για τα ιδρύματα να μπορέσουν να διασφαλίσουν την εύρυθμη λειτουργία τους χωρίς να ανεβάσουν τις τιμές ή να εκχωρήσουν αυτές τις λειτουργίες σε ιδιώτες. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα των εστιών οι οποίες μετά την κατάργηση του ΕΙΝ από 1/1/2012 περνάνε στη δικαιοδοσία των ιδρυμάτων τα οποία όμως δεν έχουν κονδύλια για να τις λειτουργήσουν. Έτσι είτε αυτές θα κλείσουν, είτε θα μπουν ενοίκια περνώντας σε ιδιώτες κλπ. Άλλωστε και ο νέος νόμος προβλέπει ότι αυτές τις λειτουργίες μαζί με την έρευνα θα τις διαχειρίζεται μία ιδιωτική εταιρεία (Α.Ε. όπως αναφέρει) με κριτήριο τη μέγιστη οικονομική τους απόδοση και όχι φυσικά τις ανάγκες των φοιτητών, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Απολύσεις-εφεδρείες: Οι άνεργοι μπορεί να έχουν ξεπεράσει το 1εκ. αλλά η κυβέρνηση Παπαδήμου συνεχίζει όντως να ενισχύει την “ανταγωνιστικότητα της χώρας” (των επιχειρήσεων δηλαδή). Να απολύει, να μειώνει μισθούς και να ξεπουλάει δημόσια αγαθά. Ακριβώς πάνω σε αυτή τη λογική και με αφορμή την υποχρηματοδότηση των ιδρυμάτων πάρα πολλοί εργαζόμενοι στα ιδρύματα, μετά την περικοπή των μισθών τους, αντιμετωπίζουν την απειλή της απόλυσης, έτσι ώστε όταν ολοκληρωθεί αυτή η διαδικασία, το νέο Πανεπιστήμιο της αγοράς να μπορέσει να κάνει προσλήψεις με νέες συμβάσεις, πολύ χειρότερες απ' τις υπάρχουσες. Το παρόν αυτών των ανθρώπων δείχνει το δικό μας μέλλον.

Συγχωνεύσεις-καταργήσεις τμημάτων: Το υπουργείο ήδη έχει εκφράσει την πρόθεσή του για 100 συγχωνεύσεις και καταργήσεις τμημάτων μέσα στο 2012. Η λογική τους απλή: όποιες σχολές δεν παράγουν έρευνα και εργαζόμενους χρήσιμους για την κερδοφορία των επιχειρήσεων δεν έχουν λόγο ύπαρξης και θα κλείσουν. Έτσι οι εισακτέοι στην τριτοβάθμια εκπαίδευση θα είναι όσοι και τις δεκαετίες του '50 και του '60 και απ' τη μία όσοι λίγοι έχουν την οικονομική δυνατότητα ή είναι άριστοι θα εισάγονται στα κέντρα αριστείας που θα φτιάχνουν τα στελέχη της παραγωγής και απ' την άλλη οι υπόλοιποι θα αγοράζουν πιστοποιητικά, προοριζόμενοι να γίνουν τα πιο αποδοτικά και φθηνά γρανάζια της καπιταλιστικής κερδοφορίας.

Λένε ότι οι περικοπές στην παιδεία (και γενικά στο δημόσιο) είναι αναγκαίες, ώστε να αποπληρωθεί το δημόσιο χρέος, για το οποίο φταίμε όλοι αφού «μαζί τα φάγαμε». Αυτό το χρέος δεν είναι του λαού – Απαιτούμε τη διαγραφή του. Το δημιουργήσανε οι αλλεπάλληλες επιδοτήσεις στις τράπεζες και οι φοροαπαλλαγές στο μεγάλο κεφάλαιο, μαζί με τα δάνεια και τις επιχορηγήσεις της ΕΕ. Και τώρα θέλουν να το αποπληρώσουν καταργώντας τα δημόσια αγαθά, κόβοντας μισθούς και συντάξεις, συνεχίζοντας την φοροεπιδρομή. Θέλουν να φορτώσουν στις πλάτες μας τις συνέπειες της καπιταλιστική κρίσης.

Συνοψίζοντας, κάθε τι που θεωρείται απαραίτητο για την επιβίωση και την αξιοπρεπή ζωή ενός ανθρώπου γκρεμίζεται συθέμελα επειδή η φούσκα των τραπεζών έσκασε και ο καπιταλισμός “έχει πρόβλημα ανταγωνιστικότητας”. Εμείς και οι οικογένειές μας έχουμε πληρώσει ήδη πολλά και για τις σπουδές μας και για τα χαράτσια τους και στον ορίζοντα βλέπουμε μόνο φτώχεια και ανεργία! Η ανατροπή της επίθεσης που μας εξαπολύουν είναι ζήτημα επιβίωσης, όσο μένουμε αδρανείς δεν θα μπορέσουμε να σώσουμε ούτε ένα απ' τα δικαιώματά μας. Πρέπει να αποτρέψουμε την εφαρμογή του νόμου Διαμαντοπούλου. Κανένας φοιτητής δεν πρέπει να πληρώσει για τα βιβλία του, για σίτιση και στέγαση, κανένα Συμβούλιο Διοίκησης δεν πρέπει να εκλεγεί! Μαζί με τους εργαζόμενους των Ιδρυμάτων να παλέψουμε ενάντια στις απολύσεις και για τη συνολική ανατροπή-απόσυρση του νέου νόμου αρχής γενομένης απ’τό μπλοκάρισμα της σύστασης των συμβουλίων διοίκησης που έχει οριστεί για το Παν.Πάτρας για τις 14 Μάρτη.

ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΚΩΧΗ-ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΜΟΝΗ

ΟΛΟΙ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΑΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΣΦΑΓΕΙΟΥ ΣΥΓΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ-ΕΕ-ΔΝΤ

13 Φεβρουαρίου 2012

ΑΝ ΟΧΙ ΤΩΡΑ ΠΟΤΕ; ΑΝ ΟΧΙ ΕΜΕΙΣ ΠΟΙΟΙ;

Η πολιτική που ακολουθεί η συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ σε πλήρη σύμπλευση με τις επιταγές της ΕΕ και του ΔΝΤ έχουν οδηγήσει σε κοινωνικό κολαστήριο. Στις λίστες του ΟΑΕΔ συσσωρεύονται πάνω από ένα εκατομμύριο άνεργοι. Το ποσοστό των ανέργων στην νεολαία έχει φτάσει το 40%, με τα πλασματικά δεδομένα της ΕΛΣΤΑΤ, και το κομμάτι που εργάζεται βιώνει την ελαστική και ανασφάλιστη εργασία. Ακόμα και οι εργαζόμενοι βρίσκονται σε μόνιμη τροχιά μειώσεων στους μισθούς τους καθώς και σε ένα γενικότερο κλίμα εργασιακής τρομοκρατίας. Την ίδια στιγμή πάνω από 30.000 άστεγοι βρίσκονται στους δρόμους των αστικών κέντρων με τις καιρικές αντιξοότητες να κάνουν την επιβίωση συνεχή αγώνα. 
Δύο χρόνια μνημονιακής πολιτικής ακολουθούνται από μία νέα δανειακή σύμβαση, ένα νέο ‘‘νέο’’ μνημόνιο. Μετά από τις γιγάντιες κινητοποιήσεις του Ιούνη και του Οκτώβρη, η κυβέρνηση αστικής σωτηρίας επιδίδεται στην επόμενη επίθεση τόσο στις δυνάμεις της εργασίας όσο και της νεολαίας. Ο τρόμος της επικείμενης χρεοκοπίας σοκάρει καθημερινά τον εργαζόμενο θέτοντας του το δίλλημα: ΠΑΣΟΚ-ΝΔ-ΛΑΟΣ(αστικός συνασπισμός εξουσίας) ή πτώχευση. Ένα ψευτό-δίλλημα που ακόμη και στους πιο αφελείς αρχίζει να μοιάζει κίβδηλο, καθώς η επιλογή μετατρέπεται σε συνειδητή ή ασυνείδητη εξαθλίωση.



Συνοπτικά το περιεχόμενο του νέου μνημονίου:

• 150.000 απολύσεις στον δημόσιο τομέα (προφανώς οι εως τώρα ‘‘εφεδρείες’’ που εκκρεμούν) και περαιτέρω απελευθέρωση στον ιδιωτικό.
• 22% μείωση στον κατώτατο μισθό και 32% μείωση συγκεκριμένα για τους νέους εως 25 ετών.
• Μείωση 15% των συντάξεων ΔΕΗ και ΟΤΕ.
• Κατάργηση συλλογικών συμβάσεων εργασίας.
• Διάλυση εναπομεινάντων επιδομάτων, κοινωνικών αγαθών.
• Μόνιμος μηχανισμός επιβολής των μέτρων είτε με τη μορφή επιτρόπου είτε με τη μορφή κλειστού λογαριασμού με τα χρήματα των τόκων των δανείων.

Δείγμα της αφύπνισης της εργατικής τάξης και νεολαίας, αποτελούν οι κινητοποιήσεις του τελευταίου τριημέρου. Παρά την ψήφιση του πολυνομοσχεδίου και του PSI, την ίδια στιγμή που εκατοντάδες χιλιάδες διαδηλωτές βίωναν την ωμή κρατική καταστολή, είναι δεδομένο πως η πολιτική των μνημονίων και συνολικά οι κοινωνικοί συσχετισμοί θα ανατραπούν μέσα από ένα διαρκή πολιτικό αγώνα. Ένας πολιτικός αγώνας, απεγκλωβισμένος από την υποταγμένη συνδικαλιστική γραφειοκρατεία της ΓΣΕΕ, που επιλέγει απεργιακές τουφεκιές εκτόνωσης και διάλογο με κοινωνικούς εταίρους (ΣΕΒ). Αλλά, και κόντρα στην σεχταριστική λογική του ΠΑΜΕ, που επιλέγει να διαχωρίζεται από τις υπόλοιπες δυνάμεις του κινήματος. Οι αγώνες της Χαλυβουργικής, των ΜΜΕ, της ΑΒΕΞ αλλά και σε άλλα εργασιακά μέτωπα, έχουν δείξει ξεκάθαρα το δρόμο της ανυπακοής και της αξιοπρέπειας

Η μνημονιακή αυτή λαίλαπα, δημιούργησε παράλληλα με τον εργασιακό μεσαίωνα και το μηχανισμό εκείνον που θα παράγει τον εργαζόμενο του αύριο, το νέο νόμο-πλαίσιο. Ένας νόμος, που μετατρέπει το πανεπιστήμιο σε ένα αυταρχικό ίδρυμα που θα λειτουργεί με όρους αγοράς. Είναι δεδομένο ότι το φοιτητικό κίνημα οφείλει να ανατρέψει τον νόμο, αρχής γενομένης απτό μπλοκάρισμα της σύστασης των συμβουλίων διοίκησης. Πρέπει το φοιτητικό κίνημα μαζί με τα υπόλοιπα πληττόμενα κομμάτια της κοινωνίας, να υψώσουν το ανάστημα τους, και να ανατρέψουν συθέμελα την πολιτική αυτή που γεννά εκμετάλλευση και εξαθλίωση.


ΟΤΙ ΚΑΙ ΑΝ ΜΑΣ ΛΕΝΕ ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΣΤΑΜΑΤΑΜΕ, ΣΤΑ ΜΝΗΜΟΝΙΑ ΤΟΥΣ ΜΕ ΑΓΩΝΕΣ ΑΠΑΝΤΑΜΕ