Λίγα λόγια για τις νέες εργασιακές σχέσεις...
Τα
τελευταία χρόνια, ειδικά μετά το ξέσπασμα της καπιταλιστικής κρίσης, ακούμε
συνεχώς για την αναγκαιότητα των μεταρρυθμίσεων σε κάθε επίπεδο ( εργασία,
εκπαίδευση κλπ ) για να έρθει η “ανάπτυξη”, για να “βγούμε από την κρίση” για
να γίνουμε επιτέλους ένα σύγχρονο ευρωπαϊκό κράτος και άλλα τέτοια. Πέρα από το
τι σημαίνουν οι μεταρρυθμίσεις γενικά για την κοινωνική πλειοψηφία , που το
βιώνουμε άλλωστε, αξίζει να σταθούμε λίγο στην μεταρρύθμιση των εργασιακών
σχέσεων και στις αλλαγές που προωθούνται όλα αυτά τα χρόνια. Γιατί στην
πραγματικότητα όλες αυτές οι αλλαγές στα εργασιακά , που αποτελούν βασικές και
“στρατηγικές” επιλογές της ΕΕ , συνθέτουν σήμερα ένα ασφυκτικό τοπίο για τον εργαζόμενο
άνθρωπο, ένα τοπίο όπου η εκμετάλλευση γίνεται
απόλυτη. Αξίζει να αναφέρουμε ότι αυτό το καθεστώς εργασίας , όπως
κι αν το βαφτίζουν (ελαστική ή “ευέλικτη” εργασία) και σε όποια εκδοχή κι αν είναι (μερική
απασχόληση, 5μηνα κλπ) , έχει παγιωθεί σχεδόν στις μισές εργασιακές σχέσεις,
ενώ στην νεολαία αποτελεί μια καθολική εργασιακή πραγματικότητα με ακόμα πιο
εκμεταλλευτικό τρόπο. Από τον ντελιβερά και τον σερβιτόρο μέχρι και τον
εργαζόμενο μηχανικό με μπλοκάκι οι μισθοί πείνας, η απλήρωτη και μαύρη εργασία,
η εργοδοτική τρομοκρατία και η επισφάλεια
αποτελούν καθημερινότητα που αν συνδεθούν με την ανεργία οδηγούν την
γενιά μας στην μαζική μετανάστευση .
Πώς
όμως επηρεάζει η μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού όλη αυτή την κατάσταση? Αρχικά
πρέπει να δούμε ότι το νέο
νομοσχέδιο και οι αλλαγές που επιχειρούνται εντάσσονται στην ενιαία
πολιτική της ΕΕ για την εργασία ( δηλαδή αυτά που περιγράφονται παραπάνω)
και την κοινωνική ασφάλιση ( βλ.
επέκταση της ιδιωτικής ασφάλισης ή μετατροπή της από κοινωνική σε ατομική-ανταποδοτική ) και
πάνε “πακέτο”. Γι’ αυτό και το παρόν νομοσχέδιο έχει έναν
αλληλοσυμπληρωματικό ρόλο σε σχέση με τα νομοσχέδια για τα εργασιακά και τα
φορολογικά που είναι στα “σκαριά”. Παράλληλα με την αντιδραστική
μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού στην ουσία προωθείται με ποιοτικά ανώτερο τρόπο η
ανασφάλιστη εργασία, ειδικά στη νέα γενιά, άρα προωθείται και εγκαθιδρύεται συνολικά όλο το μοντέλο της εργασιακής περιπλάνησης,
της ελαστασφάλειας και της ανεργίας. Ας δούμε για παράδειγμα την κατάσταση που
διαμορφώνεται για τον κλάδο μας όπου ,αν
αφήσουμε στην άκρη το καθεστώς και τις συνθήκες εργασίας, μόνο οι εισφορές που θα πρέπει να πληρώνουμε
( ακόμα και ο αυτός που δεν έχει εισόδημα θα πληρώνει 3.500 ευρώ περίπου το
χρόνο...) σπρώχνουν στην ουσία την
πλειοψηφία των μηχανικών έξω από το επάγγελμα και στην μαύρη εργασία.
Επειδή λοιπόν
όλα αυτά είναι οι εικόνες του αύριο για τους περισσότερους από εμάς ,ενώ βέβαια
και για κάποιους συναδέλφους είναι εικόνες του σήμερα, είναι αναγκαίο να απαντήσουμε σε αυτήν την
ολομέτωπη επίθεση. Μέσα από τις αγωνιστικές αποφάσεις των γενικών μας
συνελεύσεων και με μαχητική παρουσία να παλέψουμε ενάντια στον σύγχρονο
εργασιακό μεσαίωνα, να αποτρέψουμε την κατάθεση του αντι-ασφαλιστικού
νομοσχεδίου, να ανατρέψουμε συνολικά τις μεταρρυθμίσεις τους και την πολιτική
τους. Απέναντι στα εργατικά “ατυχήματα” , τον εργοδοτικό αυταρχισμό, την
μαύρη, απλήρωτη και ελαστική εργασία να προτάξουμε την δημόσια ασφάλιση την
δουλειά με αξιοπρέπεια για όλους, Απέναντι
στην μαυρίλα που προσπαθούν να μας επιβάλλουν κυβέρνηση- ΕΕ-ΔΝΤ να τους
φωνάξουμε δυνατά:
Η ΝΕΟΛΑΙΑ ΘΑ ΖΗΣΕΙ ΕΛΕΥΘΕΡΑ!
